Mensen zijn sociale wezens en elke maatschappij is op samenwerking gebaseerd. Maar in onze neoliberale samenleving komen we nauwelijks in aanraking met mensen uit andere sociale milieus, mensen met andere overtuigingen dan de onze. We veinzen hoffelijkheid en goede manieren, maar onder de oppervlakte domineren het eigen belang en de eigen koers. We willen onze eigen standpunten tegenwoordig vooral luid en duidelijk presenteren, met als gevolg een clash tussen ‘wij’ en ‘zij’.
Daar wil socioloog Richard Sennett zich niet langer bij neerleggen. Hij benadrukt juist het menselijke talent te observeren en te luisteren, het vermogen je te verplaatsen in het standpunt van de ander. In Samen analyseert hij daarom niet alleen wat samenwerken en solidariteit eigenlijk betekenen en waarom we er niet meer toe in staat zijn, maar ook hoe we het weer kunnen leren.
