In Zelfdoding in het Licht van de Ziel - nieuwe perspectieven laat Ellen Scheffer in veertien gesprekken nabestaanden aan het woord komen, mensen die een poging tot zelfdoding deden en therapeuten uit het alternatieve circuit.
Gesproken wordt over het onvoorstelbare verlies dat de nabestaanden geleden hebben, over hoe diep de zelfdoding of poging tot zelfdoding in hun leven ingreep en over hoe de gebeurtenis hun leven verrijkt heeft met zelfinzicht en meer bewustzijn.
Vaak was de ervaring de aanzet tot het zoeken en vinden van een nieuw levensdoel en van meer vreugde in het bestaan. Sommige nabestaanden voelen zich nog in contact staan met de overledene, iets dat zij als heel waardevol en ondersteunend ervaren.
Maar ook wordt duidelijk hoe heilzaam een alternatieve, meestal spirituele benadering door de therapeut bij het omgaan met het vraagstuk van zelfdoding kan zijn.
Op deze manier worden nieuwe gezichtspunten ten aanzien van het onderwerp van zelfdoding aangedragen.
Ellen Scheffer gaat daarbij uit van de gedachte dat we een ziel hebben die na de dood voortleeft en die steeds opnieuw incarneert om op aarde ervaring op te doen en zich verder te ontwikkelen.
De andere, troostrijke invalshoeken kunnen schuldgevoelens bij nabestaanden wegnemen, kunnen mensen die overwegen zelf een einde aan hun leven te maken een nieuw perspectief geven, en kunnen nieuwe wegen ontsluiten voor therapeuten.
Gesproken wordt over het onvoorstelbare verlies dat de nabestaanden geleden hebben, over hoe diep de zelfdoding of poging tot zelfdoding in hun leven ingreep en over hoe de gebeurtenis hun leven verrijkt heeft met zelfinzicht en meer bewustzijn.
Vaak was de ervaring de aanzet tot het zoeken en vinden van een nieuw levensdoel en van meer vreugde in het bestaan. Sommige nabestaanden voelen zich nog in contact staan met de overledene, iets dat zij als heel waardevol en ondersteunend ervaren.
Maar ook wordt duidelijk hoe heilzaam een alternatieve, meestal spirituele benadering door de therapeut bij het omgaan met het vraagstuk van zelfdoding kan zijn.
Op deze manier worden nieuwe gezichtspunten ten aanzien van het onderwerp van zelfdoding aangedragen.
Ellen Scheffer gaat daarbij uit van de gedachte dat we een ziel hebben die na de dood voortleeft en die steeds opnieuw incarneert om op aarde ervaring op te doen en zich verder te ontwikkelen.
De andere, troostrijke invalshoeken kunnen schuldgevoelens bij nabestaanden wegnemen, kunnen mensen die overwegen zelf een einde aan hun leven te maken een nieuw perspectief geven, en kunnen nieuwe wegen ontsluiten voor therapeuten.
