Spannend tussendoortje

Eindspel van Jené Mollenhorst is haar tweede boek die ze heeft uitgebracht bij De verhalenfabriek. Voor mij is het de eerste kennismaking met haar werk en ik keek uit om haar korte verhaal te lezen. Wat vond ik van Eindspel?

Iris heeft het niet makkelijk. Haar relatie is gestrand, ze heeft geen woonplek en haar zelfvertrouwen is ook niet meer wat het was. Dan wordt ze gevraagd om in een oud huis op een oudere vrouw te passen die haar heup heeft gebroken. Maar als ze ja zegt tegen haar collega Charlotte Dubois, weet ze niet waar ze ja op heeft gezegd. Al snel gebeuren er dingen in haar leven waardoor ze zich niet veilig voelt. Maar waarom werd juist zij gevraagd om op oma Dubois te passen? Welk geheim draagt de familie met zich mee?

Eindspel is een verhaal met potentie maar helaas kent het te weinig bladzijden om de lezer echt van de stoel te blazen. Je voelt dat er een spel wordt gespeeld en je voelt ook de onderhuidse spanning, maar echt de climax miste ik wel. Het is ook niet makkelijk om in een thriller tussendoortje alles goed uit te werken. Je zit aan het aantal woorden waar je verhaal aan had moet voldoen. Maar als ik kijk naar hoe ze Eindspel heeft opgebouwd, mag ze zeker trots zijn op het eindresultaat. De verhaallijn loopt lekker, je voelt het duister en dat is toch belangrijk voor een thriller.

Mollenhorst heeft met Eindspel een fijn kort verhaal geschreven waar ze de onderhuidse spanning goed heeft opgebouwd. Ik denk dat als ze iets meer bladzijden had mogen schrijven haar verhaal nog sterker was geworden. Desondanks heeft ze een fijne schrijfstijl en dat is natuurlijk ook een belangrijk gegeven.

Ik vond Eindspel leuk voor tussendoor en daar ligt de focus van De verhalenfabriek. Wie graag snel een thriller wil lezen, zou Eindspel zeker een kans moeten geven. 3 sterren.