Hoe ziek kun je zijn?

Kun je een moord op een lange termijn plannen? Voor een antwoord op deze vraag in dit Baantjer-verhaal zul je in gedachten terug mogen gaan naar het Amsterdam van de 80’er jaren in de vorige eeuw. Het verhaal start met een jongeman van 18 jaar, die bij een controle is opgepakt met wat cocaïne, en bij aankomst op het bureau in de Warmoesstraat vinden ze 100.000 gulden in biljetten op zijn lichaam geplakt. Een zaak voor narcotica, zegt De Cock (met ceeooceekaa) terwijl hijzelf wordt weggeroepen voor een moord op één van de grachten, een moord die bij Buitendam was aangekondigd. Het team van De Cock start het onderzoek en ze beginnen bij Buitendam, die zich eigenlijk weinig van het telefoongesprek kan herinneren, en tot grote frustratie bij De Cock leidt, en natuurlijk ontlokt dat bij een briesende Buitendam de woorden: Eruit, De Cock, Eruit ! Daarna lijkt het team De Cock/Vledder te verzuipen in moorden zonder aanwijzingen op respectabele mannen uit de samenleving, die slechts één ding gemeen lijken te hebben: ze behoren allemaal tot een clubje golfers, het klavertje-vier. Toch, als oplettende lezer kun je ontdekken in welke richting we de moordenaar moeten zoeken, maar pas aan het einde is het aan de creativiteit van De Cock te danken dat deze zaak ook daadwerkelijk tot een goed einde wordt gebracht, en eerst dan blijkt wat een ingenieus maar ziek en moordzuchtig plan aan deze zaak ten grondslag lag… Een Baantjer-boek die van mij een dikke 5-ster krijgt.