Oogkleppen

Als wandelen niet meer tot de mogelijkheden hoort dan dien je op zoek te gaan naar een alternatief. Er is een haast onbeperkt en rijk aanbod aan wandelboeken te vinden in de boekhandel. Nadat ik helemaal in de ban was van zijn eerdere roman 'Zes maanden in de Siberische wouden' leek mij een wandeltocht met schrijver Sylvian Tesson over 'Ongebaande paden' een must om te lezen. Het boek heeft me minder weten mee te slepen dan zijn eerder verscheen roman. Desalniettemin heeft het boek me weer tot nadenken weten te verleiden. Ongebaande paden...bestaan ze nog? Is het noodzakelijk om werkelijk een voettocht te moeten ondernemen om op ongebaande paden te vertoeven? Is het over de rug gooien van wat ons door deze maatschappij als: 'juist, noodzakelijk, onomkeerbaar, er is geen weg terug' wordt voorgeschoteld niet eerder een kwestie van je geest en je wil vrijmaken? Stof voldoende om een tijdje zoet mee te zijn. Maar een regel uit dit reisverhaal zal voor immer in mijn geheugen staan:' Het gaat er in het leven om dat je jezelf van de juiste oogkleppen voorziet". De mijne moet ik naar mijn aanvoelen gaan bijstellen wil ik me in deze maatschappij blijven handhaven. Of misschien ook weer niet .... trouw blijven aan mezelf gaat me immers het beste af en ik wil immers nog een tijd(je) met mezelf kunnen leven.