Het leven zoals het is ....in de keuken van de familie Bennet!

Waar ik maar moeilijk aan voorbij kan lopen is een boekwinkel. Het lijkt wel of ik er naar binnen wordt gezogen. Ik verlies me graag in de sfeer, de stilte, de rijen maagdelijke boeken met hun prachtige boekomslagen.

Laatst viel mijn oog op de roman “Landgoed Longbourn’ van Jo Baker. De naam van de schrijfster zei me niets, maar de titel deed bij mij wel een belletje rinkelen. Het landgoed Longbourn, dat was toch de naam van de woonst van de familie Bennet. De meisjes Bennet uit de roman van Jane Austen “Trots en vooroordeel”!? Wat heb ik vroeger niet meegeleefd met Elizabeth, Lydia, Jane … en niet te vergeten Mister Darcy. Jo Baker wilde hiervan toch geen moderne remake gaan maken! Gelukkig, dat wilde de schrijfster in het geheel niet doen. Maar haar opzet was niet minder indrukwekkend. Ze wilde met deze roman de aandacht vestigen op het leven van de bedienden, de huishoudster, de stalknecht die ten dienste stonden van de familie Bennet. De personages die in “Trots en vooroordeel” slechts een bijrolletje hadden….en -ik geef het grif toe- waaraan ik zelden dacht als ik mij zelf zag in de rol van de intelligente, knappe Elizabeth.

In Jo Bakers roman is de hoofdrol voor het jonge weesmeisje Sarah, één van de twee dienstmeisjes. Sarah droomt van een leven dat zich buiten de muren van het landgoed Longbourn afspeelt. Neen, ze is niet afgunstig op het luxe leven van de zusjes Bennet, een leven dat ook zijn beperkingen kent. Maar net als de meeste jonge vrouwen droomt ze van “haar” prins. Als de mysterieuze knecht, James Smith, zijn opwachting maakt bij de bedienden verloopt de kennismaking tussen hem en Sarah niet echt van harte. Maar langzaam aan winnen ze elkaars vertrouwen en begrijpt Sarah ,als geen ander, wat James als geheim met zich meedraagt.

‘Landgoed Longbourn’ is een vlot geschreven, gemakkelijk te lezen en erg toegankelijke roman. Uit alles blijkt dat de schrijfster het nodige onderzoek heeft gedaan om het geheel in het juiste historische kader te plaatsen. Het leven van de rijken zowel als dat van de gewone mensen heeft na het lezen van deze roman geen geheimen meer voor je. Ja, ze maakt van de “hogere klasse” terug mensen van vlees en bloed! Waar je bij Jane Austen haast vergat dat jonge vrouwen ook menstrueren en het tampongebruik nog heel ver weg was …sta je nu de menstruatiedoeken uit te koken! Het grote verschil tussen hoog en laag is inderdaad het harde labeur dat enkel de lagere klasse voor de kiezen kreeg. Maar verder blijkt uit Bakers roman dat er net als bij de ‘upper class’ ook bij de bedienden sprake is van roddel, ruzie, afgunst, geheimen, intriges. En al deze zaken weet de schrijfster op een haast filmische manier aan haar lezers aan te bieden. Neen, je hoeft Jane Austen haar romans niet gelezen te hebben, je hoeft zelfs niet van haar romans te houden om Jo Baker haar roman naar waarde te kunnen schatten. Voor mij de eerste roman die ik van haar las maar zeker en vast niet de laatste. En voor de lezers- filmliefhebbers onder ons de filmrechten zijn reeds verkocht! Maar weet -het boek- is altijd beter dan de film omdat jijzelf de regisseur bent!