Rafelen....

“Rafelen” ... een mooi woord en wat een mooie boekomslag dacht ik bij het zien van de debuutroman van Sanne Huysmans. Deze 29 jarige schrijfster studeerde politieke wetenschappen en filosofie en heeft een uitgebreide algemene interesse. Liefde, het verlies van een liefde, we maakten het allemaal al wel eens mee. Sanne Huysmans bracht het verlies, de verlating door haar geliefde heel mooi onder woorden in deel 1 van haar debuutroman. Je voelde het verlies, de twijfel, de teruggetrokkenheid van het hoofdpersonage op elke bladzijde aan. In deel twee keerde niet enkel de schrijfstijl maar ook de toegankelijkheid van de schrijfstijl. Nu geef ik grif toe dat fysica, wetenschap in het algemeen, niet zo mijn interesse wegdraagt. Maar ik kan me niet van het idee ontdoen dat deze jonge schrijfster haar roman met de toevoeging van de thematiek wetenschap naar een hoger level heeft willen brengen. Het moest haar roman net wat onderscheiden van al de andere debuten. Misschien wilde ze alzo haar eigen accent leggen. Mij deed het echter te geknutseld aan. Het kwam naar mijn smaak de sfeer en het geheel niet ten goede. Maar desalniettemin hebben we hier met een schrijftalent te maken. Ik kijk alvast uit naar nieuw werk van deze getalenteerde jonge vrouw.