Onder al het sneeuw...

In een wereld waarin de ons bekende ecosystemen ingestort zijn door het steeds kouder worden van de aarde, maak je kennis met een groep mensen levend in een vulkaan waar het nog warm en leefbaar is. Je volgt het verhaal van D'rik, een strijder, verteld door een persoon die hem zeer na lijkt te staan.

De schrijver is een kei in het scifi genre, wat duidelijk te merken is in dit fantasy boek. De luchtzakken die ze meedragen is een duidelijk voorbeeld in de (zo mag ik wel stellen denk ik) postapocalyptische wereld waar we ons als lezer bevinden, begraven door een eeuwige winter. Het magische element voelde voor mij ondergesneeuwd (pardon my pun). De herkomst van de bewegende stenen blijft onbekend, net als de religie die eromheen gebouwd is. Dit is dan ook de reden van mijn drie sterren: de wereld is groot, de volkeren die er leven misschien nog wel grootser, maar je blijft hangen op het oppervlak.
Ik zou graag nog honderd pagina's meer hebben gelezen waarin we in de magie duiken, waarin we toeschouwer zijn van de religieuze rituelen, waarin we de tovenaars beter leren kennen en het leed van de slaven vanuit de dieptes omhoog komt en op de voorgrond treed, aangezien dit een groot onderdeel is in D'riks leven. De personages hebben zo veel meegemaakt, de wezens die we tegen komen zo beeldend, dat het mijns inziens jammer is dat we beperkt blijven tot korte ontmoetingen en terloopse relaties.

Het is een goed verhaal, ijzersterk geschreven door een schrijver met duidelijke ervaring in het vak, waar nog zo veel dieper in te duiken valt, maar aan de lezer overgelaten wordt om verder op te fantaseren.