Lezersrecensie
Renate Wongtschowski- De Tweestrijd
Renate is 17 wanneer ze de 19-jarige narcistische Take ontmoet. Ze is als kind emotioneel verwaarloosd waardoor ze erg gevoelig is voor zijn aandacht en waardering. Hierdoor volgt er een onstuimige liefdesrelatie vol aantrekken en afstoten. Wanneer conflicten heftiger worden, gaat ze van Take weg, om vervolgens weer bij hem terug te keren. Hierdoor ontwikkelt een patroon dat zich herhaalt. Wat volgt is een bijna levenslange strijd tussen haar gevoelens voor hem en haar eigenwaarde. Zal ze uiteindelijk inzien dat ze zich los moet maken van zijn magnetische aantrekkingskracht en voor zichzelf moet kiezen?
‘De Tweestrijd’ lees je vanuit Renate en is opgedeeld in drie delen..
Zo lees je over haar leven van vroeger, hoe haar ouders haar hebben behandeld en hoe het eraan toe ging in haar jeugd. We lezen over haar relatie met Take, hoe haar kinderen hebben geleden onder zijn gedragingen en tot slot hoe het na de relatie met haar gaat. De gesprekken met de psycholoog vormen de leidraad in het verhaal.
Het is lastig om zo’n verhaal te recenseren, het is tenslotte iemands levensverhaal en om daar je mening over te geven is lastig. Zeker als je zelf nooit in zo’n situatie hebt gezeten. Dat gezegd te hebben wil ik eerst zeggen dat ik het ontzettend knap vind dat Renate haar levensverhaal deelt en ik hoop dat mensen die in een soortgelijke situatie zitten of hebben gezeten er kracht uithalen.
Tijdens het lezen van dit verhaal voelde ik mij regelmatig ongemakkelijk/ naar. Vooral in het tweede deel dat over haar relatie met Take gaat. Hier lees je wat voor effect zijn gedrag heeft op de kinderen. Ik kreeg ontzettende medelijden met ze en had regelmatig willen schreeuwen ‘waarom ga je niet weg?!’
Vanwege de gebeurtenissen in haar jeugd kun je begrijpen waar bepaald gedrag vandaan komt, maar ook Take heeft geen fijne jeugd gehad.
Het verhaal is erg meeslepend geschreven en je kunt je hierdoor erg goed inleven/ inbeelden hoe naar en vervelend alles is geweest. Een eerlijk, heftig en aangrijpend verhaal.
Ik ben blij dat Renate nu voor zichzelf heeft gekozen en eindelijk rust heeft. Dat ze een fijne band met haar kinderen heeft, ondanks alles wat er is gebeurd en dat het eindelijk goed met haar gaat.
Quote:
‘Hoe diep kon ik buigen voor ik rechtop ging staan’
‘De Tweestrijd’ lees je vanuit Renate en is opgedeeld in drie delen..
Zo lees je over haar leven van vroeger, hoe haar ouders haar hebben behandeld en hoe het eraan toe ging in haar jeugd. We lezen over haar relatie met Take, hoe haar kinderen hebben geleden onder zijn gedragingen en tot slot hoe het na de relatie met haar gaat. De gesprekken met de psycholoog vormen de leidraad in het verhaal.
Het is lastig om zo’n verhaal te recenseren, het is tenslotte iemands levensverhaal en om daar je mening over te geven is lastig. Zeker als je zelf nooit in zo’n situatie hebt gezeten. Dat gezegd te hebben wil ik eerst zeggen dat ik het ontzettend knap vind dat Renate haar levensverhaal deelt en ik hoop dat mensen die in een soortgelijke situatie zitten of hebben gezeten er kracht uithalen.
Tijdens het lezen van dit verhaal voelde ik mij regelmatig ongemakkelijk/ naar. Vooral in het tweede deel dat over haar relatie met Take gaat. Hier lees je wat voor effect zijn gedrag heeft op de kinderen. Ik kreeg ontzettende medelijden met ze en had regelmatig willen schreeuwen ‘waarom ga je niet weg?!’
Vanwege de gebeurtenissen in haar jeugd kun je begrijpen waar bepaald gedrag vandaan komt, maar ook Take heeft geen fijne jeugd gehad.
Het verhaal is erg meeslepend geschreven en je kunt je hierdoor erg goed inleven/ inbeelden hoe naar en vervelend alles is geweest. Een eerlijk, heftig en aangrijpend verhaal.
Ik ben blij dat Renate nu voor zichzelf heeft gekozen en eindelijk rust heeft. Dat ze een fijne band met haar kinderen heeft, ondanks alles wat er is gebeurd en dat het eindelijk goed met haar gaat.
Quote:
‘Hoe diep kon ik buigen voor ik rechtop ging staan’
1
Reageer op deze recensie
