Marja West- Het meisje dat spoorloos verdween

Willeke Dost is na meer dan 30 jaar nog altijd niet gevonden. Wat is er gebeurd op die ene nacht in januari 1992? Vertrok het meisje vrijwillig? Leeft ze nog? Is haar pleegfamilie erbij betrokken zoals veel mensen denken?
Marja West kreeg inzage in dossiers en sprak met getuigen, experts, familie en mensen uit de kring van Willeke.
Zal Willeke gevonden worden of blijft het voor altijd een raadsel?

Allereerst wil ik de uitgeverij bedanken dat ik dit indrukwekkende boek voor hun mocht recenseren.
Hoe bizar is het dat we na meer dan 30 jaar nog steeds niet weten wat er met Willeke is gebeurd? Marja West duikt in dossiers van privédetectives, spreekt met familie die nog leeft, maar spreekt ook met mensen die er vermoedelijk meer vanaf weten.
Het vreemde is echter…. De moeder van de beste vriendin van Willeke, Anneke, heeft ze niet gesproken en dat terwijl die nog heel erg lang naar Willeke is blijven zoeken alsof het haar eigen dochter was. Zodra Anneke namelijk lucht kreeg van dit boek heeft ze een rechtszaak aangespannen tegen Marja en haar uitgeverij. Ze wilde niet met naam in het boek en ook niet meewerken. Het vreemde eraan is dat je toch juist zou verwachten dat ze blij zou zijn dat de zaak weer aan het licht gebracht wordt. Dat er weer volop aandacht aan wordt besteed en dat er hopelijk een antwoord op de vraag komt wat er in 1992 op die koude januarinacht gebeurd is. Dit is niet het enige dat ik vreemd vind aan de familie Crediet. Nu voelt iedereen emotie natuurlijk anders, maar de reactie die Geke, de vriendin, op de vermissing heeft, vind ik erg apart. Ook bepaalde antwoorden die ze vroeger heeft geven in interviews/ ondervragingen duidt erop dat ze meer weet. Nu was ik er natuurlijk niet bij en kan ik niet in het wilde westen wat gaan roepen, maar ik krijg een vreemd gevoel bij de familie Crediet. Ook het zogeheten olifanten briefje waar ineens een datum op staat wat helemaal niet kan kloppen.
Marja West duikt met dit boek in een zaak waar toch ooit de antwoorden eens aan het licht moeten komen. Ik gun het de familie zo dat ze eindelijk de antwoorden krijgen over wat er gebeurd is die nacht in januari.
Marja heeft heel veel tips nagetrokken, is met lijkhonden gaan zoeken en heeft zelfs mogen graven, maar helaas is Willeke nog altijd niet gevonden. Wel heeft ze mogelijk interessante aanknopingspunten gevonden en hoewel ik al zag op het nieuws dat de politie de zaak niet wil heropenen, hoop ik dat Marja door blijft gaan en dat we over niet al te lange tijd eindelijk het verlossende nieuws te horen krijgen.
Ik wil mijn respect aan Marja tonen dat ze zoveel tijd en moeite in deze zaak heeft gestopt en hoop dat ze uiteindelijk het antwoord vindt zodat de familie het af kan sluiten.

Dit is een zaak die mij zeker nog lang bij zal blijven. De zaak is zo bizar wat het erg interessant maakt en hierdoor ga je het boek niet meer weg kunnen leggen zodra je eraan begint. Ook heb ik na het lezen direct filmpjes op youtube zitten opzoeken en verbazingwekkend heb ik oude interviews kunnen vinden met Anneke en de pleegouders. Indien je dit boek gelezen hebt, zou ik daar ook zeker even naar gaan kijken. Erg interessant en je krijgt een beeld van de mensen waar je over hebt zitten lezen.