Een verhaal dat je niet gauw vergeet!

Het boomhuis in het bos heb ik gelezen voor de leesclub van Hebban. Het heeft me heel veel inzichten gegeven die ik soms zelf niet uit het verhaal had gehaald. Ik had nog niet eerder een verhaal van TJ Klune gelezen, maar had al wel veel gehoord over zijn andere boeken. Omdat ik voor dit boek ‘Klara en de zon’ en ‘Zeis’ had gelezen, ook de thema’s met computers/robots vond ik het erg leuk om te bekijken hoe het thema ‘robot’ in dit verhaal is uitgewerkt. Komen dezelfde thema’s terug?

Het boomhuis in het bos gaat over Victor, hij woont samen met zijn robot vader Giovanni, stofzuiger robot Rambo en verpleegrobot Ratched in een boomhuis in het bos. Daar wonen ze gemoedelijk samen als een familie. Victor gaat graag naar de schroothoop, om materialen te vinden die hij goed kan gebruiken. Zo heeft hij ook Rambo en Rached gevonden en gerepareerd. Dit keer vinden ze een onbekende androïde ‘HAP’ en Victor besluit ook deze te repareren. Deze keuze zorgt er echter voor dat hun veilige leven op zijn kop wordt gezet.

Op de flaptekst staat dat het is geïnspireerd op Pinokkio, maar er zijn veel meer verwijzingen in het boek te vinden dan die van Pinokkio. Zo alleen al de namen van bijvoorbeeld de robots Rambo en Rached. Naast verwijzingen draait het boek om de personages, wat ze meemaken, wat ze voelen en welke band ze met elkaar hebben. Eigenlijk komen dezelfde thema’s terug die ik in de vorige boeken over robots ook had gelezen. Familie, vertrouwen en keuzes maken.

TJ Klunes schrijfstijl is erg prettig, het verhaal is vlot geschreven. Je verveelt je geen moment. Ik zag het in ieder geval als een film voor me. Het verhaal is prachtig, ontroerend en er zit ook de nodige actie in. Ik zal het verhaal in ieder geval niet gauw vergeten!