Indrukwekkende roman over het Sicilië in de jaren 20

Met de Harper’s boekenclub lezen we heel uiteenlopende boeken, en Als bittere sinaasappels was daarop geen uitzondering. De prachtige cover en de intrigerende samenvatting trokken meteen mijn aandacht, dus ik begon er vol verwachting aan.

In dit verhaal ontdekt de 36-jarige Carlotta via een notariële akte een schokkend geheim over haar afkomst. Gaandeweg ontrafelt ze steeds meer over haar familie en het verleden. Net wanneer ze de hoop op duidelijkheid dreigt te verliezen, verschijnt er een vreemdeling op haar werk die een bijzondere boodschap voor haar heeft...

Het boek neemt je mee naar het Sicilië van de jaren ‘20, waar de maffia op de achtergrond alles bepaalde en het fascisme opkwam. Ik hou van literaire romans en vond het een sterk verhaal, maar moest wennen aan de klassieke, wat gekunstelde schrijfstijl. Daardoor had ik moeite om in het verhaal te komen, wat zeker jammer was.
Toch wist het verhaal me te raken. De drie sterke vrouwen in het verhaal vechten ieder op hun eigen manier voor hun plek in een mannenwereld. De afwisseling tussen heden en verleden zorgt voor dynamiek, al vond ik de verhaallijn in het verleden het best uitgewerkt. De manier waarop de positie van vrouwen in de jaren 20 wordt neergezet is indrukwekkend en realistisch.
De symboliek van de bittere sinaasappelboom is mooi verweven in het verhaal en past perfect bij de titel. De slotpagina’s geven het boek een hoopvolle afsluiting: Carlotta kiest haar eigen pad, onafhankelijk en strijdvaardig – een keuze waar haar moeder en kindermeisje trots op zouden zijn geweest. Achterin vind je nog een verklarende woordenlijst met Siciliaanse termen, handig om vooraf even door te nemen.