Bedrog en leugens

2003. Phoebe, Amy’s beste vriendin, komt op gewelddadige wijze om het leven. De dader wordt nooit gevat. Nu, twintig jaar later, wordt Mechelen opgeschrikt door moorden die door de achtergelaten signatuur sterk doen terugdenken aan de moord op Phoebe. Werd de moordenaar door iets getriggerd en is hij/zij opnieuw aan het moorden geslagen of is er een copycat actief? Ligt racisme aan de basis? Inmiddels maakt Amy deel uit van het team van hoofdinspecteur Rani Diaz.
‘Doolhof van verraad’ gaat hard en wel vanaf bladzijde 1. Ongebreidelde woede en agressie spuwen de lezer in het gezicht. Sterre Carron windt er geen doekjes om en brengt de gruwel van de misdaden op heel plastische wijze onder woorden. Tegelijkertijd wordt het zaadje geplant dat er een ‘geheim’ bestaat.
Spanning en mysterie zijn de motoren die ‘Doolhof van verraad’ aandrijven. De spanning is altijd aanwezig en piekt met de regelmaat van de klok. Het gevoel van belaagd te worden en onveilig te zijn wordt heel goed op de lezer overgebracht. Je zal ook maar net dat paadje in het duister op moeten! De speurders zitten met de neus bovenop de zaak en telkens is het weer net niet. Het is zoeken naar een naald in een hooiberg en laat die naald nu heel goed verstopt zitten! Het geheim hangt als een verstikkend deken boven de plot. Wie, wat en waarom? Pas bij de ontknoping licht het mysterie de sluier over haar geheimen.
Binnen het team krijgt het nieuwe teamlid Amy een sleutelrol die met verve wordt ingevuld. De uitwerking van haar achtergrond en karakter gaat gelijk op met de ontwikkeling van de gebeurtenissen. Amy heeft een hele rugzak mee, heeft veel verborgen littekens en is kwetsbaar; haar koppige en afstandelijke gedrag puzzelt Rani. Rani is deze keer iets minder prominent aanwezig door wat speelt in haar privéleven, maar ze voelt af en toe al de noodzaak om op haar strepen te staan om haar leiderschap te claimen. Koppig versus koppig, het belooft nog vonken te geven tussen deze twee vrouwen in de toekomst.
Alle radertjes van het verhaal klikken perfect in elkaar; de plot loopt gesmeerd. Het signatuur van de moordenaar is op zijn minst bijzonder te noemen, maar dit past dan ook weer helemaal in het straatje van de auteur: haar verbeelding is wat dat betreft blijkbaar grenzeloos. En of ze er ook weer een goede verklaring voor heeft!
‘Doolhof van verraad’ is alweer het 22ste deel in de Rani Diaz-serie van Sterre Carron. Gruwelijke passages, pakkende momenten, brokjes humor, de plot bevat het allemaal. Wat voor het speurdersteam een slopende zaak is, betekent voor de lezer een spannend en geanimeerd leesavontuur. Ik heb er nog steeds niet genoeg van.
4.5 *