Meer dan 5,6 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Spanning wint het van geloofwaardigheid

Ann Busquart 04 augustus 2020 Hebban Recensent

Als Max van Olden een thriller schrijft, zijn de verwachtingen hoog gespannen. Met zijn debuut, Lieve edelachtbare, kaapte hij in 2016 de Schaduwprijs weg en zijn tweede thriller – De juiste man – haalde de longlist van De Gouden Strop. De vraag is of deze derde thriller op evenveel lof zal mogen rekenen.

Het 'zwarte dossier' slaat op een klus die stagiair-advocate Riemke toegewezen krijgt. Dit dossier tot een goed einde brengen is voor haar noodzakelijk om bij advocatenkantoor Lewis Legal te kunnen blijven werken. Hoewel haar expertise vooral bij familierecht ligt, is deze klus van een heel ander kaliber. Haar cliënt Sjoerd Tervoort meent dat hij bedreigd wordt door een onderwereldfiguur die zijn straf uitzit in de gevangenis. De crimineel in kwestie, Novak Petroviç, staat op het punt een dichtbundel uit te geven die hij in de gevangenis geschreven heeft. Volgens Tervoort bevat deze dichtbundel aanwijzingen om hem uit de weg te ruimen. De taak van Riemke bestaat eruit om de publicatie van die dichtbundel tegen te houden. Om dat te doen, moet ze eerst de verborgen boodschap in de gedichten zien te vinden. Op de dag dat de zaak moet voorkomen, komen Riemke en haar cliënt echter niet opdagen en lijken ze van de aardbodem verdwenen. Al snel wordt duidelijk dat er veel meer aan de hand is.

In het hele verhaal is Riemke de enige die als personage body krijgt. Zij is alleenstaande moeder van de vijfjarige Nils en heeft haar job bij Lewis Legal keihard nodig om de eindjes aan elkaar te knopen. Meteen is duidelijk dat haar zoon het allerbelangrijkste in haar leven is. Voor de rest is het soms moeilijk om Riemke te peilen. Het ene moment is ze hard en doortastend, het volgende moment naïef en veel te goedgelovig. Van een advocate zou je toch wat meer achterdocht mogen verwachten. De manier waarop de gebeurtenissen in het begin van het boek verlopen, zijn dan ook niet allemaal even geloofwaardig en soms een beetje geforceerd.

Wat de lezer al lang vermoedde, wordt halverwege het verhaal helemaal duidelijk. Het verhaal krijgt een nieuwe wending en de vaart komt erin. De hoofdstukken wisselen elkaar vaker af en ook de gebeurtenissen volgen elkaar sneller op. Terwijl Riemke en haar zoon nog altijd verborgen zijn, gaan haar baas Robert en haar Tindervriend Joost naar haar op zoek. Ze zijn ervan overtuigd dat Riemke niet vrijwillig verdwenen is. Ook hier wringt het verhaal een beetje, want nergens krijgt de lezer een inkijk in de werkelijke relaties tussen de verschillende personages. Is het normaal dat een 71-jarige vennoot zijn leven op het spel zet om een stagiaire te zoeken? Waaraan heeft Riemke de bodemloze liefde van haar kersverse vriend Joost verdiend? Dat die twee samenspannen om haar te vinden, is nog enigszins te begrijpen, maar de keuze die ze verderop in het verhaal maken om anderen te vertrouwen, doet wel de wenkbrauwen fronsen. Sommige personages komen net iets te toevallig op hun pad.

Wat dan wel weer in het voordeel van het verhaal speelt, is dat het wisselende perspectief voor extra spanning zorgt. Die spanning loopt op tot een huiveringwekkende ontknoping (waar helaas toch ook weer enkele onwaarschijnlijkheden in voorkomen). Het verhaal gaat van start met een lugubere proloog, die in de eindsprint duidelijk wordt. De plot stevent af op een razend spannende ontknoping en deint uit in een verrassende epiloog.

De plot is origineel en de vaart zit erin, maar hier en daar lijkt het een beetje gekunsteld. Wie de onwaarschijnlijkheden en toevalligheden door de vingers kan zien, zal toch genieten van deze spannende thriller.

4

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Ann Busquart

Gesponsord

Leen (27) zit gevangen in een kelder. Pas als hij zelf begrijpt waarom, zal zijn moeder hem vrijlaten. Literaire thriller. Spannend en aangrijpend. Vakantietip!

Stemmen laat de kracht van taal laat zien. Bijzonder knap hoe Boekwijt erin slaagt warmte en kou en hoop en verdriet in enkele zinnen te vangen.