rauw en geen rooskleurig Brexit scenario

Na het lezen van de trilogie waaraan dit boek vooraf gaat, was ik ongelooflijk benieuwd naar dit verhaal. En met de uitkomst van de laatste verkiezingen is het thema alleen nog maar actueler geworden. Ik hoop uiteraard dat dit boek zwaar overtrokken en onwaarschijnlijk is, maar ergens weet ik ook dat het een scenario is wat zomaar echt zou kunnen.

Aan het begin van dit boek is het Verenigd Koninkrijk onrustig. Er vinden veel aanslagen plaats, er is sprake van grote ongelijkheid en armoede en alle beloftes van de Brexit zijn gebroken. Engeland staat aan de rand van de afgrond en dat dwingt de regering om maatregelen te nemen, zware maatregelen.

Het is in dit klimaat dat we kennis maken met twee jonge tieners, vol van dromen en idealen. De ene, dochter van de vice-president, zit aan de goede kant van de scheidslijn tussen arm en rijk. De ander, dochter van een voormalig doctor klassieke talen die nu taxichauffeur is, moet elk dubbeltje omdraaien en leeft van een beurs.

Ze maken elk hun eigen moeilijke keuzes en vechten elk met hun eigen demonen. Door het wisselend perspectief is het niet moeilijk met allebei mee te leven en te begrijpen waarom ze doen wat ze doen, waarom ze hun keuzes maken en voelen wat ze voelen. Hun emoties zijn rauw en eerlijk opgeschreven en Terry weet de gevoelens en sfeer goed over te brengen.

Net als in haar eedere boeken valt ook weer haar vlotte schrijfstijl op. Hoewel het boek niet dun is, wordt er niet meer uitgewijd dan noodzakelijk is. Niet alle vragen worden beantwoord, niet alle details worden uitgelegd en voorgekauwd, maar dat is ook niet nodig.

Het boek werkt. Het wist me te raken. En het schetst een beeld van een mogelijke toekomst van Engeland waar we liever niet aan willen denken. Ik hoop dat dit boek er goed naast zit en flink overdrijft. Maar zo niet? Dan hoop ik dat er Sams en Lucassen en Ava’s opstaan. En heel eerlijk? Aan dat laatste twijfel ik niet eens.