Spannende zoektocht naar identiteit en vriendschap

Cara Delevingne kennen we vooral als model en actrice. Haar modellencarrière begon in 2009 en in 2012 en 2014 werd ze ‘Model van het jaar’ tijdens de Britse Fashion Awards. Delevingne speelde de hoofdrol in de verfilming van John Greens Paper Towns en was daarna in verschillende films en series te zien. Met meer dan 40,6 miljoen volgers op Instagram is ze een van de invloedrijkste vrouwen van haar generatie. Voor haar debuutroman ‘Spiegel’ sloeg ze de handen ineen met Rowan Coleman, auteur van twaalf romans, waarvan ‘Twintig regels liefde’ in het Nederlands vertaald werd.

Red, Leo, Rose en Naomi zijn buitenbeentjes, maar de muziek brengt hen samen en hun band ‘Mirror, Mirror’ is een ongekend succes. Maar dan wordt Naomi bewusteloos uit de Theems gehaald en terwijl ze in het ziekenhuis ligt en de politie de zaak afdoet als een mislukte zelfmoordpoging gaan haar vrienden op onderzoek uit. Red ontdekt steeds duisterdere geheimen. Hoe goed kennen de vrienden elkaar daadwerkelijk?

‘Spiegel’ kan het best omschreven worden als een Young Adult-titel. Thema’s die aan bod komen zijn identiteit, seksualiteit en vriendschap en vooral ook de zoektocht naar deze dingen. Heel interessant is dat hoofdpersonage Red voor lange tijd een gender-neutraal personage blijft. Delevingne en Coleman maken de lezer een paar keer aan het twijfelen over het geslacht van Red, uiteindelijk ontkomen ze er niet aan om een knoop door te hakken, maar de boodschap is duidelijk: “Nu kijk ik in de spiegel en zie ik mezelf, en dat beeld past eindelijk bij hoe ik me vanbinnen voel. Ik zie niet iemand die vreemd is, lesbisch of hetero. Of een meisje dat een jongen wil zijn.”

Delevingne schrijft daarmee een heel actueel boek, dat voor veel jongeren herkenbaar zal zijn. De tekst wordt afgewisseld met whats-app-gesprekken, chatberichten, Instagram-updates en songteksten en tegelijk worden die verschillende sociale media met de nodige argwaan benadert. “Ik vind het leuk wie ik in die wereld ben, de persoon die je op social media ziet. […] Die versie van mij is perfect, ziet er altijd goed uit, lijkt altijd relaxed. […] Dat spiegelbeeld van mezelf, dat achter het glanzende scherm leeft, is degene die de vind-ik-leuks krijgt, de hartjes en de privéberichten.”

‘Spiegel’ leest snel weg omdat het naast herkenbaar en vlot geschreven ook leest als een detective. De spanningsopbouw in het boek is goed gedoseerd en houdt de lezer vast tot het einde, al is de ontknoping vast niet voor iedere lezer een grote verrassing. Men kan zich natuurlijk afvragen hoe evenredig de schrijfverhouding tussen Delevingne en Coleman is geweest, maar al met al kunnen we zeggen dat Delevingne met dit boek een specifieke doelgroep weet te boeien en dat haar ideeën en de boodschap die ze mee wil geven zeker de moeite waard zijn.