Doolhof van intriges

In 2007 verscheen De verliezers van Lashner bij uitgeverij Bruna, naar mijn mening zijn beste boek tot nu toe met de advocaat Victor Carl in de hoofdrol. De verliezers was niet het eerste boek in de serie. Uitgeverij Bruna brengt sindsdien naast nieuwe boeken over Carl ook de oudere uit. Gezworen vijanden is zo'n oudje.
Carl wordt op een dag benaderd door een cliënt die wil weten wat de verjaringstermijn van moord is. Dezelfde dag wordt die cliënt vermoord, maar niet voordat hij Carl kon vertellen waarom hij dat wilde weten. De cliënt was betrokken bij een moord van twintig jaar geleden waarbij het lijk en een koffer vol met geld zijn verdwenen. Carl besluit te gaan uitzoeken wat er twintig jaar geleden gebeurd is. Hij hoeft niet veel moeite te doen om de betrokkenen van destijds op te zoeken. Blijkbaar heeft de vermoorde cliënt van Carl al wat stof doen opwaaien, want de één na de ander klopt bij hem aan of, eerder nog, laat hem ontbieden om te achterhalen wat Carl inmiddels allemaal weet. Carl raakt verstrikt in een doolhof van intriges waarin iedereen met elkaar in contact stond of staat. Aan hem de taak om met al deze informatie de ware schuldige aan te wijzen.
Gezworen vijanden is een dikke Lashner met een grote kring van verdachten en een wirwar van onderlinge betrekkingen, die toch nog overzichtelijk genoeg blijft. Carl hoeft dit keer zijn kunsten niet te vertonen in de rechtszaal, behalve de ene keer dat hij een jonge crimineel moet behoeden voor een gevangenisstraf.
Het boek heeft weer de bekende cynische opmerkingen van Carl en de soms sarcastische dialogen die hij met andere personages heeft, waardoor het boek uitstijgt boven de doorsnee rechtbankthriller.
Nog twee oudjes in vertaling te gaan en dan zijn we eindelijk weer bij met de Victor Carl-serie.