Slachtoffer of dader?

Laura maakt zich op voor een afspraakje met een man die ze via een datingsite heeft leren kennen. Ze komt echter niet meer terug. Haar zus Rosie, bij wie ze tijdelijk inwoont, maakt zich grote zorgen. Terecht, zou je denken. Hoe groot is de kans wel niet dat ze het slachtoffer is geworden van een anoniem iemand? En probeer dan maar eens uit te zoeken met wie je zus dat afspraakje maakte. Laura had haar de profielfoto van de man in kwestie zodanig beschreven dat die op veel meer mannen van toepassing zou kunnen zijn. Langzaamaan wordt duidelijk dat Rosie zich echter geen zorgen maakt om haar zus Laura, maar om de man met wie ze op stap zou gaan.

Laura’s verleden met vriendjes kenmerkt zich namelijk door gewelddadigheid, waarbij zelfs een dode is gevallen. De vraag is niet of Laura haar afspraakje overleefd heeft, maar hoe het met de man is afgelopen. Wat dit gegeven betreft is Nachtschaduw van Wendy Walker een origineel boek. Eindelijk eens niet een hulpeloze vrouw die ten prooi valt aan een anonieme moordenaar. Integendeel. Bij de passages in het boek die over het afspraakje gaan, zou je de man juist willen toeschreeuwen dat hij moet maken dat hij wegkomt. Want wie weet hoe verknipt Laura eigenlijk is?

Nachtschaduw speelt zich af in enkele dagen, waarbij handig heen en weer gesprongen wordt tussen hoe Rosie gaat onderzoeken wat er gebeurd is, en tussen hoe het afspraakje van Laura is verlopen. Dat laatste wordt in het boek in de eerste persoon door Laura zelf verteld. En tussen deze hoofdstukken door lezen we ook nog delen uit de sessies die Laura enkele maanden voor het afspraakje met haar psychiater had. Allemaal om te benadrukken dat Laura echt iets mankeert. Qua spanningsopbouw weet Walker de lezer goed te bespelen.

Maar ja, zo’n verhaal moet ook afgerond worden, en dat is waar Wendy Walker ditmaal niet erg goed uit de verf komt. Op het eind komen er diverse verklaringen en oplossingen die te gekunsteld zijn. Je zou nog kunnen beweren dat Walker naar een bepaalde onthulling heeft toegewerkt, maar zelfs deze komt te veel uit de lucht vallen. Dat is jammer, want een subtielere afloop zonder al dat effectbejag zou veel meer impact hebben gehad. Nu heeft Walker te veel haar best gedaan om een konijn uit de hoge hoed te toveren, terwijl Nachtschaduw het best zonder zo’n goocheltruc had gered.