Avonturen van het schattige vampiertje

Sophia Drenth kende ik als auteur al van haar Bloedwetten serie, Dark Fantasy bestaande uit de romans Vonnis, Verlossing, 1001 Nachten en de novellen Zwart hart en Kleine moordenaar. Deze boeken heeft ze in eigen beheer uitgebracht, maar voor haar gloednieuwe jeugdboeken serie heeft ze bij Hamley Books een thuis gevonden. Ook in De bloedstollende avonturen van Vladimir von Rotenbeck staan vampiers en andere monsters centraal.

Vladimir is een jonge vampier die met zijn moeder, zussen en andere monsters in het dorpje Knekelstein woont. Mensen wonen aan de andere kant van het gevaarlijke Grimgruwelbos en één keer per jaar komt het tot een ontmoeting tijdens de festiviteiten op de Nacht der Doden. Dit jaar is extra belangrijk, want Vladimir heeft zichzelf namelijk een belofte gedaan. Weg met de tomaten, darmkrampen, jeuk en pukkels, hij zal een remedie vinden voor zijn probleem. Op school wordt hij gepest en zelfs zijn eigen moeder begint zich voor hem te schamen. Vladimir is de niet vampier, de nepvampier, de angstaanjagende vampier die ziek wordt van het drinken van bloed.

Na vele boeken over het onderwerp is Sophia Drenth inmiddels wel een expert te noemen op het gebied van vampirisme. Hoewel ze met haar volwassen reeks bepaald niet de geijkte paden bewandelt heeft ze voor haar eerste jeugdboek gekozen voor de wat meer klassieke kijk op de wereld van de vampiers. Zo kunnen de vampiers in de wereld van Vladimir niet tegen de geur van knoflook en direct zonlicht of een staak door het hart zal ze beslist tot stof laten vergaan. Doordat Vladimir vrijwel volledig op een dieet van tomatensap staat is hij langzaam de eigenschappen aan het verliezen die hem tot vampier maken. Wanneer hij de jonge waarzegster Naswikka ontmoet voorspelt zij een veel groter probleem waardoor Vladimir genoodzaakt wordt zijn eigen crisis even opzij te zetten. Er is een dhampier, een vampierjager, onderweg om een eind te maken aan alle vampiers in Knekelstein. Gedwongen of niet en onmogelijk of niet, Vladimir is samen met Naswikka de enige die het gevaar ziet aankomen.

Wie bekend is met het werk van de auteur zal haar stijl direct herkennen in De nepvampier. Weliswaar aangepast aan een jonger publiek is deze onverminderd vlot en vol vaart. De hoofdpersonen Vladimir en Naswikka komen op het papier tot leven in een creatief vormgegeven wereld. Er zijn meer dan genoeg grappen, absurde situaties, kleurrijke monsters en woordspelingen te vinden in het verhaal waardoor je als lezer je lach vaak niet kunt inhouden.

De nepvampier is een spannend en grappig boek mét een belangrijke boodschap, want het maakt niet uit hoe of wat je bent, je mag er hoe dan ook gewoon zijn.