Lezersrecensie
Herkenbaar
Van Diane Vd Heuvel het boek: " Niet mijn moeder", Tussen verzet en verlangen, mogen ontvangen. Uitgegeven door Paris Books.
De titel sprak mij zeer aan, door mijn relatie met mijn moeder.
De cover is donker. De deur met het touwtje door de brievenbus.
De schrijfstijl komt uit haar hart. Dat merk je door de korte zinnen . Afgewisseld met emotionele gedichten.
Met mijn drie jaar oudere broertje loop ik naar school. Als we thuiskomen dan hangt er geen touwtje uit de brievenbus. We lopen naar mijn oma. Dingen die mij werden beloofd werden nooit werkelijkheid. Mijn maagdelijkheid verlies ik in mijn tienerjaren. Ik ga met mijn vriendinnetje nop vakantie en haar vader misbruikt mij.
Van mijn spaargeld ga ik mee op een jongerenreis naar Rusland. De reisleider maakt indruk op mij. Mijn ouders komen mij ophalen op Schiphol. Maar ik wil de goede tijd nog even doorzetten. Ik voel me een slechte dochter. Mijn moeder wilt niet met mij op pad mijn vader wel. We worden gebeld, met mijn moeder het gaat niet goed met haar. Ze overlijdt en ik kom te laat op de begrafenis.
Wij krijgen drie kinderen en ben erg moe. Het blijkt leukemie te zijn. Waarschijnlijk erfelijk belast. Mijn vader krijgt verzorging. Hij kan niet alleen zijn. Loes de zorghulp zorgt goed voor hem. Hij krijgt Corona, na veel moeite gedaan te hebben mag hij naar huis. Maar hij overlijdt in het ziekenhuis. Met mij gezondheid gaat het slecht. Ik was altijd angstig in het donker. Maar nu niet meer. Ik zoek licht. Ik maak mijn huis lichter. Klad briefjes vind ik van mijn vader en mijn moeder. Mijn moeder maakte vaak harde opmerkingen met spreekwoorden. Het blijkt toch dat ik meer op mijn moeder lijk dan dat ik wil. Ik probeer mij zelf op nummer één te zetten.
Dit boek raakt mij in mijn hart. Ik dacht altijd een moeder/dochte relatie is ideaal. Maar het blijkt anders. Lees dit boek en niet alleen als je dochters heb.
De titel sprak mij zeer aan, door mijn relatie met mijn moeder.
De cover is donker. De deur met het touwtje door de brievenbus.
De schrijfstijl komt uit haar hart. Dat merk je door de korte zinnen . Afgewisseld met emotionele gedichten.
Met mijn drie jaar oudere broertje loop ik naar school. Als we thuiskomen dan hangt er geen touwtje uit de brievenbus. We lopen naar mijn oma. Dingen die mij werden beloofd werden nooit werkelijkheid. Mijn maagdelijkheid verlies ik in mijn tienerjaren. Ik ga met mijn vriendinnetje nop vakantie en haar vader misbruikt mij.
Van mijn spaargeld ga ik mee op een jongerenreis naar Rusland. De reisleider maakt indruk op mij. Mijn ouders komen mij ophalen op Schiphol. Maar ik wil de goede tijd nog even doorzetten. Ik voel me een slechte dochter. Mijn moeder wilt niet met mij op pad mijn vader wel. We worden gebeld, met mijn moeder het gaat niet goed met haar. Ze overlijdt en ik kom te laat op de begrafenis.
Wij krijgen drie kinderen en ben erg moe. Het blijkt leukemie te zijn. Waarschijnlijk erfelijk belast. Mijn vader krijgt verzorging. Hij kan niet alleen zijn. Loes de zorghulp zorgt goed voor hem. Hij krijgt Corona, na veel moeite gedaan te hebben mag hij naar huis. Maar hij overlijdt in het ziekenhuis. Met mij gezondheid gaat het slecht. Ik was altijd angstig in het donker. Maar nu niet meer. Ik zoek licht. Ik maak mijn huis lichter. Klad briefjes vind ik van mijn vader en mijn moeder. Mijn moeder maakte vaak harde opmerkingen met spreekwoorden. Het blijkt toch dat ik meer op mijn moeder lijk dan dat ik wil. Ik probeer mij zelf op nummer één te zetten.
Dit boek raakt mij in mijn hart. Ik dacht altijd een moeder/dochte relatie is ideaal. Maar het blijkt anders. Lees dit boek en niet alleen als je dochters heb.
1
Reageer op deze recensie