Lezersrecensie
Tienjarige jongen in oorlogstijd
Van Marion Reeuwijk-Remmerswaal het boek mogen ontvangen:
"Schipperskind in oorlogstijd", Een waargebeurd verhaal over een schipperskind uit Leidschendam, dat met zijn familie voedseltochten maakt naar de Wieringermeer en Friesland.
De titel trof mij. Het gaat over de ervaringen van de tienjarige Gerard, zoals eerder genoemd een schipperskind.
Op de coverfoto is Gerard op de schuit van zijn vader.
De schrijfstijl leest fijn en vlot.
Het voorwoord is geschreven door de dochter van Gerard Remmerswaal. Ik vind het voorwoord ontroerend. Marion komt bij haar ouders op bezoek en mist het anker in de voortuin. Het anker betekent veel voor Marion. Haar moeder heeft dementie en haar vader is ernstig ziek. Haar vader wilt nog graag één keer het verhaal vertellen over de spannende dingen die de familie meemaakte tijdens oorlogstijd. Alles wordt opgeschreven en er wordt bronnenonderzoek verricht.
September 1944. Gerard zijn vader Han, is schipper en vervoert spullen over het water, met name in Noord Nederland. Hij speelt veel buiten met zijn twee jaar jongere broer Niek. Overal zijn er Duitsers, die iedereen controleren. Omdat de vader van Gerard voedsel vervoert heeft hij een uitzondering positie. Op een dag is Gerard onderweg naar opa. Hij vertelt opa wat hij gezien heeft en er wordt meteen actie ondernomen. Gerard helpt mee.
In de winterperiode gaat de familie richting Friesland (vader, moeder, de kinderen).
Ze namen dan goederen mee, die ze konden ruilen tegen eten. Het varen naar Friesland in het donker is spannend. Want zowel de geallieerden als de Duitsers vliegen over. Als Gerard en Niek ergens voor langere tijd verbleven gingen ze naar school. Tijd om vriendjes te maken hadden ze niet. Thuis in Leidschendam hebben Gerard en Niek wel vriendjes. De ouders van Gerard hadden het "goed" in vergelijking met vele anderen. Ze probeerden mensen te helpen. De geallieerden bevrijden op 17 april 1945 Friesland. Het is feest. Later als ze terugkeren naar Leidschendam is ook deze plaats pas één dag bevrijd. Het was altijd heel hard werken op de schuit van vader. Gerard heeft een andere beroepskeuze gemaakt. Na het overlijden van zijn vader op jonge leeftijd heeft Gerard de, taak van vader, op zich genomen.
Het boek is bijzonder, omdat het de ervaringen betreft van een tienjarige jongen. Met name hoe voor Gerard de dagen voorbij gleden in oorlogstijd.
Lees dit boek: Opdat wij nooit vergeten.
"Schipperskind in oorlogstijd", Een waargebeurd verhaal over een schipperskind uit Leidschendam, dat met zijn familie voedseltochten maakt naar de Wieringermeer en Friesland.
De titel trof mij. Het gaat over de ervaringen van de tienjarige Gerard, zoals eerder genoemd een schipperskind.
Op de coverfoto is Gerard op de schuit van zijn vader.
De schrijfstijl leest fijn en vlot.
Het voorwoord is geschreven door de dochter van Gerard Remmerswaal. Ik vind het voorwoord ontroerend. Marion komt bij haar ouders op bezoek en mist het anker in de voortuin. Het anker betekent veel voor Marion. Haar moeder heeft dementie en haar vader is ernstig ziek. Haar vader wilt nog graag één keer het verhaal vertellen over de spannende dingen die de familie meemaakte tijdens oorlogstijd. Alles wordt opgeschreven en er wordt bronnenonderzoek verricht.
September 1944. Gerard zijn vader Han, is schipper en vervoert spullen over het water, met name in Noord Nederland. Hij speelt veel buiten met zijn twee jaar jongere broer Niek. Overal zijn er Duitsers, die iedereen controleren. Omdat de vader van Gerard voedsel vervoert heeft hij een uitzondering positie. Op een dag is Gerard onderweg naar opa. Hij vertelt opa wat hij gezien heeft en er wordt meteen actie ondernomen. Gerard helpt mee.
In de winterperiode gaat de familie richting Friesland (vader, moeder, de kinderen).
Ze namen dan goederen mee, die ze konden ruilen tegen eten. Het varen naar Friesland in het donker is spannend. Want zowel de geallieerden als de Duitsers vliegen over. Als Gerard en Niek ergens voor langere tijd verbleven gingen ze naar school. Tijd om vriendjes te maken hadden ze niet. Thuis in Leidschendam hebben Gerard en Niek wel vriendjes. De ouders van Gerard hadden het "goed" in vergelijking met vele anderen. Ze probeerden mensen te helpen. De geallieerden bevrijden op 17 april 1945 Friesland. Het is feest. Later als ze terugkeren naar Leidschendam is ook deze plaats pas één dag bevrijd. Het was altijd heel hard werken op de schuit van vader. Gerard heeft een andere beroepskeuze gemaakt. Na het overlijden van zijn vader op jonge leeftijd heeft Gerard de, taak van vader, op zich genomen.
Het boek is bijzonder, omdat het de ervaringen betreft van een tienjarige jongen. Met name hoe voor Gerard de dagen voorbij gleden in oorlogstijd.
Lees dit boek: Opdat wij nooit vergeten.
1
Reageer op deze recensie