Lezersrecensie
Identiteit gevormd in jeugd
Van Uitgeverij Elikser het bijzondere boek de " Vreemde kamers" mogen ontvangen. De auteur is Marijke Van Oosterzee en is op waarheid gebaseerd.
De titel de"Vreemde kamers" is mijn inziens, gebasseerd waar de hoofdpersoon heeft geleefd van haar geboorte in Indonesië tot ongeveer haar achttiende jaar.
Op de cover dansen twee meisjes, één wat ouder dan de ander.
De schrijfstijl is subtiel en het lijkt wel of je er bij bent.
Op haar derde jaar (1953) verhuist Marijke met haar ouders en zus naar Nederland. Marijke heeft gehoord dat haar papa, na de oorlog in een kamp heeft gezeten en heel mager en ziek terugkwam. Haar mammy is heel kwetsbaar en vaak ziek. Soms is Marijke's mammy een aantal dagen van huis.
Voor papa's werk gaat het gezin wonen in Engeland (1954). De zus van Marijke wordt met de schoolbus in schooluniform naar school gebracht. Als Marijke vijf jaar jong is mag ze ook naar school. Ze kunnen haar naam Marijke niet uitspreken dus ze krijgt een andere naam die er op lijkt. Het is moeilijk voor het kleine meisje om zich aan te passen. Mee te doen met spelletjes, die ze niet kent. Vriendjes en vriendinnetjes te maken. Op een dag komt Marijke thuis en blijkt haar mammy te zijn overleden. De zusjes mogen niet mee naar de begrafenis. Papa wordt (1958) voor zijn werk overgeplaatst naar Denemarken. De meisjes gaan weer mee. Weer krijgt Marijke een andere naam. De zusjes moeten weer een andere taal en gewoontes aanleren. Papa wordt op den duur verliefd op een gescheiden vrouw en trouwt met haar. Marijke ziet haar als de boze stiefmoeder. Papa heeft alleen nog maar oog voor zijn nieuwe vrouw. De zusjes gaan samen op ski kamp in Frankrijk. Als de oudere zus achttien jaar is moet ze het huis uit. Wat moeten ze nu aan met Marijke. Zij wordt naar een streng Engels kostschool gestuurd. Daar moet Marijke zich weer aanpassen en wennen. Na haar studie besluit Marijke naar haar familie in Nederland te gaan. Misschien vindt ze hier de gezochte geborgenheid.
Als je dit boek leest denk dan
over je identiteit en hoe die gevormd wordt tijdens je jeugd. Dit waargebeurde heftige verhaal heeft Marijke ontzettend en ontroerend mooi beschreven. In de epiloog is er een zeer korte samenvatting van Marijke na haar achttiende levensjaar.
Dit boek geldt ook voor andere situaties. Denk onder andere aan pleegkinderen, die van hot naar her worden gestuurd, kinderen die op kostscholen hebben gezeten, kinderen van gescheiden ouders etc. Dit boek zetten je gedachten aan het werk.
De titel de"Vreemde kamers" is mijn inziens, gebasseerd waar de hoofdpersoon heeft geleefd van haar geboorte in Indonesië tot ongeveer haar achttiende jaar.
Op de cover dansen twee meisjes, één wat ouder dan de ander.
De schrijfstijl is subtiel en het lijkt wel of je er bij bent.
Op haar derde jaar (1953) verhuist Marijke met haar ouders en zus naar Nederland. Marijke heeft gehoord dat haar papa, na de oorlog in een kamp heeft gezeten en heel mager en ziek terugkwam. Haar mammy is heel kwetsbaar en vaak ziek. Soms is Marijke's mammy een aantal dagen van huis.
Voor papa's werk gaat het gezin wonen in Engeland (1954). De zus van Marijke wordt met de schoolbus in schooluniform naar school gebracht. Als Marijke vijf jaar jong is mag ze ook naar school. Ze kunnen haar naam Marijke niet uitspreken dus ze krijgt een andere naam die er op lijkt. Het is moeilijk voor het kleine meisje om zich aan te passen. Mee te doen met spelletjes, die ze niet kent. Vriendjes en vriendinnetjes te maken. Op een dag komt Marijke thuis en blijkt haar mammy te zijn overleden. De zusjes mogen niet mee naar de begrafenis. Papa wordt (1958) voor zijn werk overgeplaatst naar Denemarken. De meisjes gaan weer mee. Weer krijgt Marijke een andere naam. De zusjes moeten weer een andere taal en gewoontes aanleren. Papa wordt op den duur verliefd op een gescheiden vrouw en trouwt met haar. Marijke ziet haar als de boze stiefmoeder. Papa heeft alleen nog maar oog voor zijn nieuwe vrouw. De zusjes gaan samen op ski kamp in Frankrijk. Als de oudere zus achttien jaar is moet ze het huis uit. Wat moeten ze nu aan met Marijke. Zij wordt naar een streng Engels kostschool gestuurd. Daar moet Marijke zich weer aanpassen en wennen. Na haar studie besluit Marijke naar haar familie in Nederland te gaan. Misschien vindt ze hier de gezochte geborgenheid.
Als je dit boek leest denk dan
over je identiteit en hoe die gevormd wordt tijdens je jeugd. Dit waargebeurde heftige verhaal heeft Marijke ontzettend en ontroerend mooi beschreven. In de epiloog is er een zeer korte samenvatting van Marijke na haar achttiende levensjaar.
Dit boek geldt ook voor andere situaties. Denk onder andere aan pleegkinderen, die van hot naar her worden gestuurd, kinderen die op kostscholen hebben gezeten, kinderen van gescheiden ouders etc. Dit boek zetten je gedachten aan het werk.
1
Reageer op deze recensie