In één woord: wow!

Als auteur ben ik best kritisch over andere boeken, en het duurt altijd even voordat ik tijdens het lezen van “schrijver” overstap naar “lezer”, maar dit boek boeide me vanaf de eerst bladzijde. Het is het soort boek dat ik zelf had willen (kunnen?) schrijven. En hoewel ik nog zeker niet het niveau van Marion Pauw heb, kreeg ik tijdens het lezen regelmatig een soort deja vu.
De manier waarop het verhaal is ingedeeld - met afwisselende hoofdstukken vanuit meerdere perspectieven: eerst 2 en later 3, en met verschillende tijdsframes - doet me sterk aan De Japanse weduwe denken. En hoewel dit boek al in 2021 is verschenen, en mijn thriller pas in 2024, ben ik er niet door beïnvloed want ik vond dit boek vorige week in een minibieb en ik kende het nog niet.
En er zijn meer overeenkomsten: de tegenpolen van de hoofdpersonen, en het feit dat de “dader” van het begin af aan in beeld is en psychologisch goed is uitgediept. En ook de rol van de zeearend, pffff….
Toch is dit uiteraard een heel ander verhaal. Het zit heel knap in elkaar en het boeide me van het begin tot het einde. Een dikke 5 sterren!