Boeiend van begin tot eind

Johnny Bollé schrijft heerlijke boeken, er heb al zijn boeken mogen lezen. Ik had dus hoge verwachtingen en ik kan zeggen die zijn wederom waar gemaakt.

De titel van het boek “Wat ik niet deed” maakt nieuwsgierig; Wat heb je niet gedaan? Wat had je moeten doen? Een antwoord op een vraag waar het boek vloeiend naar toe werkt maar wat tot het einde toe verborgen blijft.

De spanning wordt in dit boek geleidelijk opgebouwd. Er zijn twee verhaallijnen die naast elkaar lopen en er zijn terugblikken van de hoofdpersoon naar 2017. Stukje bij beetje komen deze verhaallijnen bij elkaar om uiteindelijk tot een verrassende ontknoping te komen. Naar mate het boek vordert wordt het steeds spannender. Hoewel de spanning redelijk laat pas komt, weet de auteur heel goed je nieuwsgierigheid te wekken en vast te houden. Je wilt graag weten hoe het verder gaat dus wegleggen is geen optie.

Dit boek is een psychologische thriller dat ook goed emoties weet op te roepen. Er komen een paar behoorlijk heftige thema’s in voor en zeker als je zelf zoiets van nabij hebt meegemaakt wordt je hierdoor geraakt.

Het decor waarin het verhaal zich afspeelt pas prima bij het onderwerp. Je kunt je helemaal inleven hoe de omgeving is. De auteur weet het heel mooi te omschrijven. Ook de karakters leer je goed kennen. De ene komt onsympathiek over, een andere onzeker. Een mooie mix van personages.

De schrijfstijl is prettig. Vrij korte hoofdstukken, zinnen van prettige lengte en alles geschreven in begrijpelijke taal. De auteur is Vlaams maar typisch Vlaamse uitdrukkingen ben ik niet tegengekomen. Als je als Nederlander niet weet dat de auteur Vlaams is zal het je waarschijnlijk niet opvallen.

Wat ik niet deed is boeiend van begin tot eind. Een aanrader dus!