Nagelbijtend en een rauwe schets van een mogelijke werkelijkheid.

Ik stap weg van termen als Dystopia. Voor mij was dit gewoonweg een spannend verhaal, waarbij ik nog meer de stem van de auteur hoorde dan in zijn voorgaande boeken. (Vooral in "De negen cirkels" waarin de stem soms haperde.) Dat is hier geenszins het geval. Het is een spannend verhaal van begin tot end. Een echte page-tuner, zo spannend zelfs dat ik ergens halverwege naar voren moest bladeren om te weten hoe het zou eindigen. Fout van mijn kant, maar een compliment voor de auteur.
Drie hoofdfiguren spelen een rol. Simon, de vader van de dochter Dara, een drugsverslaafde die in het laatste Arrondissement terecht is gekomen en waar ontsnapping, als je geen burgerpas hebt, onmogelijk is. Daarnaast hebben we Uwen, het drugsvriendje van Dara, die haar probeert te helpen. Maar ook dit arrondissement heeft zijn eigen regels en hiërarchie. De vuilnisbelt bijvoorbeeld, is het laagste van het laagste van het arrondissement. Politie doet mee en knijpt een oogje toe, er is een bende met de naam Kortwiekers en een soort bendeleider met de titel "Regisseur". (Waarom dat zo is, wordt gaandeweg duidelijk, maar laten we stellen dat hij met filmen aan veel mensen in andere arrondissementen geld verdient.) Ik wil uiteraard niet te veel verklappen, behalve dan dat deze mensen (politie, regisseur, Kortwiekers) in het arrondissement een driehoek vormen en dat zowel Simon als haar drugsvriendje (Uwen) Dara willen beschermen van wat haar te wachten staat of wat er met haar lichaam gebeurt als ze dood zou gaan (ik houd het in het midden). Wat hen belemmert echter is de continuerende achterdocht van Simon en uiteraard de explosieve zaligheid van de drug Nirwana.
Wat er met mensen als Dara gebeurt, was voor mij niet zo een grote verrassing. Maar dit verrassingselement is ook maar een onderdeel van het décor. Het gaat meer om de sfeer, de inhoud en de subtiele sociale kritiek op het neo-liberalisme waarbij mensen buiten worden gesloten en hun aan hun lot over te laten. (Een uiterst actueel onderwerp.) Dat is een goede meerwaarde van het boek en geeft een spiegel weer, die we vandaag de dag hard nodig hebben. Slechts één puntje van kritiek: Uwen had ook wat meer naar de voorkant kunnen treden in het middenstuk. Dat is jammer. Want hij heeft de kennis van het arrondissement. Door hem weg te houden wordt hij bijna een bijstander i.p.v. een hoofdfiguur.

Keihard en doeltreffend, zou ik het boek omschrijven. Een heel ander boek dan zijn voorgaande boeken. Het is mooi om te zien hoe een schrijver zich ontwikkelt.