Schilders in Parijs

Met enige regelmaat verschijnt er een boek over Nederlandse kunstenaars en schrijvers in Parijs. Dat is niet gek: de stad blijft tot de verbeelding spreken en die Nederlandse pioniers ook. Elk decennium lijkt het raak: in 2002 schreef Paul Arnoldussen het aantrekkelijke Rue d’Amsterdam, over journalisten, schrijvers en kunstenaar in Parijs. In 2012 publiceerde Diederik Stevens het indrukwekkende en vuistikke boek Hoogtij langs de Seine over voor een deel dezelfde doelgroep die de stad als woon- en verblijfplaats koos. En nu, in 2022, verscheen Ezel in Parijs, ook van Diederik Stevens, over vooral twintigste-eeuwse schilders, die er woonden, werkten en exposeerden.
In Ezel in Parijs treedt de lezer letterlijk in de voetsporen van de kunstenaars. De auteur beschrijft de adressen waar bijvoorbeeld Pat Andrea, Corneille of Kees van Dongen woonden, en voor hoe lang. Waarheen daarna ze verhuisden, op welke plekken ze vaak kwamen, in welke cafés of restaurants, en wie ze daar ontmoetten. En hun exposities, waar lukte het wel en waar net niet.
Lees verder op: https://www.tzum.info/2023/01/recensie-diederik-stevens-ezel-in-parijs/?highlight=meijgaard