Een teder, anekdotisch boek over rouw

Wolf is een mooi, teder boek waarin de auteur Lara Taveirne haar rouwproces beschrijft van de zelfgekozen dood van Wolf, haar jongere broer. Het is ondanks het thema toch een lichtvoetig boek, anekdotisch. Het boek meandert langs het leven van Wolf, van haar zelf en iets vluchtiger langs de levens van haar ouders. Zonder overdaad zitten er mooie literaire koestertjes in het boek, die het lichte karakter versterken.

Door het wat fladderende verhaal kom je als lezer eerder dicht uit bij de auteur zelf dan bij Wolf, ook al siert zijn naam de omslag. Nu ik het boek gelezen heb zou ik graag wat interviews met de auteur lezen, want ik ben benieuwd hoe het boek uiteindelijk is gevallen. Er zit iets exhibitionistisch in om je rouwproces op papier te zetten en uit te geven. Ze worstelt daar in het boek ook wel wat mee; lijkt er niet van overtuigd dat haar broer, zussen en ouders het zullen waarderen dat ze dit intieme verhaal heeft geschreven.

Al met al is het een goed leesbaar boek(je), fijn om niet doorheen te haasten want dan heb je het te snel uit. Nee, het is beter om dit in een kalm tempo te lezen. Dat kan prima omdat het boek zelf ook wat anekdotisch is opgesteld, gevangen in veel korte hoofdstukjes. Daardoor vind je razendsnel een haakje om je weer mee te laten voeren in het verhaal.