Het leven in Parijs en de Genealogie van Aristocraten

In Deel I van "De kant van Guermantes" vind ik de geliefde schrijfstijl terug van "De kant van Swann" en van "In de schaduw van meisjes in bloei".
In Deel II, bij momenten zeer goed maar bij momenten zeer onaangenaam gezien de vervelende ellenlange verhandelingen over die adellijke stambomen van weleer.

Ik verkies dan ook de mooie citaten

Rijkdom.
“Het was niet zo dat in Francoises ogen rijkdom zonder meer, rijkdom zonder degelijkheid, het hoogste goed was.
Degelijkheid zonder rijkdom was evenmin haar ideaal"

Opvoeding.
“Want naast alle individuele karakteristieken bestond er indertijd tussen een
dandyachtige rijke man uit de bovenlaag van de aristocratie en een
dandyachtige rijke man uit de wereld der financiën nog een markant verschil.
Daar waar de laatste zou hebben gemeend zijn deftigheid te onderstrepen door tegenover minderen een hautaine toon aan te slaan,
Had de aristocraat een zachtzinnige glimlach, zijn vertoon van bescheidenheid en geduld als blijk van zijn goede opvoeding."

Dood van de grootmoeder.
"Het leven had toen het zopas uit haar wegging de ontgoochelingen van het leven met zich meegenomen.
Op dat sterfbed had de dood, als de beeldhouwer van de middeleeuwen, haar neergevlijd in de gedaante van een jong meisje."

Hopelijk zal het vierde boek "Sodom en Gomora" me opnieuw hetzelfde goede gevoel geven als in de eerste twee delen van de cyclus

Groeten, Ar,nold.