Lezersrecensie
In de schaduw van meisjes in bloei.
In het eerste deel "Rondom mevrouw Swann" laat Marcel Proust ons als lezer op de eerste rij plaatsnemen
tijdens de opvoering van toneelstuk Phaedra met in de hoofdrol Sarah Bernhardt (La Berma).
Daarna is Gilberte het onderwerp, Proust verhaalt op een magistrale manier de dramatische liefde en verafgoding voor de dochter van Swann en diens echtgenote Odette.
Doorheen deze verhalen zijn er talrijke filosofische opvattingen:
“In theorie weet je dat de aarde draait maar in werkelijkheid merk je het niet, de grond waarop je loopt lijkt niet te bewegen en je leeft rustig voort. Zo is het ook gesteld met de tijd in je leven.”
“Al het nieuwe treedt alleen maar aan het daglicht door het wegwerken van sjablonen waaraan wij gewend waren geraakt en die wij voor de bestaande werkelijkheid hielden, en daarom zal elke nieuwe vorm van converseren, schilderkunst, literatuur, muziek vermoeiend en gewrongen lijken. Het vernieuwende berust op beelden waarmee we niet vertrouwd zijn, het is alsof het ons verveelt en als onwaar overkomt.”
In het tweede deel "Plaatsnamen: de plaats " worden worden omstandigheden en personages in detail beschreven:
Balbec (Cabourg) in Normandië in gezelschap van Grootmoeder, Intense herinneringen aan Gilberte, Marcel heeft een bedenkelijke gezondheid. De eerste onthechting van zijn moeder. De magische treinreis naar het onbekende.
eerste ontmoeting in Balbec met de schilder Elstir. Markiezin de Villeparisis, ontzettend ontzag van Marcel en zijn grootmoeder voor deze aristocrate. Markies Robert de Saint-Loup-en-Bray (neef van mde.de Villeparisis), samen met Marcel vrienden voor het leven.
Baron de Charlus, (neef van mde.de Villeparisis) excentriek, hautaine aristocraat.
Opnieuw talrijke filosofische opvattingen:
“Maar bij gebrek aan voor hem genietbaar gezelschap leefde hij afgezonderd en met een schuwheid die door societymensen als aanstellerij en gebrek aan opvoeding werd geïnterpreteerd, bij de overheid als opstandigheid, bij de buren als krankzinnigheid, en bij zijn familie als egoïsme en hoogmoed.”
Het aangenaamste deel "Meisjes in bloei" deze vriendinnen worden op een subtiele manier beschreven met als hoogtepunt zijn ontluikende liefde en genegenheid voor Albertine.
Een waar genot dit boek!
Heel veel zin naar "De kant van Guermantes" (deel drie)
Met vriendelijke groet,
Arnold
tijdens de opvoering van toneelstuk Phaedra met in de hoofdrol Sarah Bernhardt (La Berma).
Daarna is Gilberte het onderwerp, Proust verhaalt op een magistrale manier de dramatische liefde en verafgoding voor de dochter van Swann en diens echtgenote Odette.
Doorheen deze verhalen zijn er talrijke filosofische opvattingen:
“In theorie weet je dat de aarde draait maar in werkelijkheid merk je het niet, de grond waarop je loopt lijkt niet te bewegen en je leeft rustig voort. Zo is het ook gesteld met de tijd in je leven.”
“Al het nieuwe treedt alleen maar aan het daglicht door het wegwerken van sjablonen waaraan wij gewend waren geraakt en die wij voor de bestaande werkelijkheid hielden, en daarom zal elke nieuwe vorm van converseren, schilderkunst, literatuur, muziek vermoeiend en gewrongen lijken. Het vernieuwende berust op beelden waarmee we niet vertrouwd zijn, het is alsof het ons verveelt en als onwaar overkomt.”
In het tweede deel "Plaatsnamen: de plaats " worden worden omstandigheden en personages in detail beschreven:
Balbec (Cabourg) in Normandië in gezelschap van Grootmoeder, Intense herinneringen aan Gilberte, Marcel heeft een bedenkelijke gezondheid. De eerste onthechting van zijn moeder. De magische treinreis naar het onbekende.
eerste ontmoeting in Balbec met de schilder Elstir. Markiezin de Villeparisis, ontzettend ontzag van Marcel en zijn grootmoeder voor deze aristocrate. Markies Robert de Saint-Loup-en-Bray (neef van mde.de Villeparisis), samen met Marcel vrienden voor het leven.
Baron de Charlus, (neef van mde.de Villeparisis) excentriek, hautaine aristocraat.
Opnieuw talrijke filosofische opvattingen:
“Maar bij gebrek aan voor hem genietbaar gezelschap leefde hij afgezonderd en met een schuwheid die door societymensen als aanstellerij en gebrek aan opvoeding werd geïnterpreteerd, bij de overheid als opstandigheid, bij de buren als krankzinnigheid, en bij zijn familie als egoïsme en hoogmoed.”
Het aangenaamste deel "Meisjes in bloei" deze vriendinnen worden op een subtiele manier beschreven met als hoogtepunt zijn ontluikende liefde en genegenheid voor Albertine.
Een waar genot dit boek!
Heel veel zin naar "De kant van Guermantes" (deel drie)
Met vriendelijke groet,
Arnold
1
Reageer op deze recensie
