Beklijvend

https://axellesbooks.wordpress.com/2020/01/13/recensie-de-tolk-annette-hess/
1963. De tolk volgt het hoofdpersonage Eva die gevraagd wordt om te gaan tolken bij het Auschwitz proces in Frankfurt. Eva heeft geen flauw idee welke gruwelijkheden er gebeurd zijn tijdens de tweede wereldoorlog, wat de nazi’s allemaal hebben uitgespookt. Haar ouders runnen het restaurant Deutsches Haus en ze heeft ook nog een oudere zus en jongere broer. Haar oudere zus, Annegret, is vroedvrouw in een ziekenhuis.
Eva heeft ook een vriend, Jürgen. Jürgen en haar ouders en zus, zijn er allemaal niet al te happig op dat Eva tijdens het proces zal tolken.

Het is bijna niet in te beelden dat er echt mensen zijn geweest die niet van de feiten af wisten of deden dat het nooit gebeurd is. Vooral dit feit heeft een enorme indruk achter gelaten. In het begin dacht ik dat Eva een ontkenner is van de holocaust, maar al snel blijkt dat ze het gewoonweg niet weet. Ze leert er als eerste kennis mee maken als ze een krant opendoet en die leest naar aanleiding van het proces. Vooral de manier hoe haar ouders, oudere zus en Jürgen reageren op het feit dat ze gaat tolken had een paar keer mijn mond doen open vallen. Maar de redenen waarom worden duidelijker naar gelang het verhaal vordert.

“Wat voor gruwelsprookjes? Wat bedoel je?” – pagina 54

Over de opdeling van het boek heb ik een klein kritiek puntje. Het boek is opgedeeld in vier delen. Het enige vervelende, vond ik dat er geen hoofdstukken waren. Ik vind het namelijk fijner als ik op een afgerond deel even mijn boek kan toedoen. Meestal moest dit midden in het verhaal gebeuren of ik moest doorlezen tot een deel afgewerkt was.

De verhaallijn van Annegret vond ik vaag en snap niet waarom deze een meerwaarde heeft tot het boek. Hiermee bedoel ik dat het wel een leuke afwisseling was, maar haar werk in het ziekenhuis heeft volgens mij weinig te maken met de processen die gaande zijn en waar de focus dus op ligt in dit boek. Ik zit nog steeds met vragen over deze verhaallijn.

Wat ik opmerkelijk vond tijdens het lezen is de rol van man en vrouw. Terwijl ik de relatie tussen Eva en Jürgen ontdekte tijdens het lezen, merkte ik op hoe de rollen veranderd zijn doorheen de jaren in een relatie. Dit is echt stereotype in het boek, maar dat is ook wel eigen aan de jaren 60.

De processen zelf vond ik zeer interessant. Of ja, schrijnend is een beter woord. Je leest hoe de verdachten reageren op de feiten die gebeurd zijn en hoe die zich gedragen tijdens het proces. Ook dankzij dit proces, zie je duidelijk hoe Eva evolueert als persoon. Je ziet hoe ze van een bang meisje die verliefd is op een man die haar de les spelt, verandert naar de vrouw die ze voor het eind van het boek is. Hoe het proces haar zoektocht naar hoe ze zelf is bevorderd en hoe kritisch ze is ten opzichte van haar familie die niets tot amper iets met de feiten te maken wil hebben. De evolutie van Eva vind ik echt goed uitgebeeld in deze historische roman.

De tolk is een boek dat me zeker zal bijblijven. Het is een zeer goed geschreven historische roman en ik raad het dan ook aan aan mensen die graag historische romans over de Tweede Wereldoorlog lezen. Bij sommige uitspraken van wat er gebeurde bij/in de gaskamers heb ik toch wat vragen in hoeverre deze dicht tot bij de waarheid leunen. Hoe dan ook, vind ik dit een zeer mooi boek. Enkel spijtig van Annegret want dan lag mijn beoordeling iets hoger. Ik geef dit boek een welverdiende vier sterren!

⭐⭐⭐⭐
Dank aan De Club van Echte Lezers voor dit recensie exemplaar. Dit heeft echter geen invloed op mijn mening.