Lezersrecensie
Mythen en Legenden van deze tijd
Bill François, De begaafde sardines.
In de literatuur bestaan veel genres zo ook boeken over flora en fauna. Persoonlijk ben ik daar niet een groot liefhebber van met uitzondering de vogelboeken van Hans Dorrestein. Maar dat lijkt mij geen doodzonde een beetje biologische humor doet de mens goed.
Totdat het boek ´de begaafde sardines´ tot mij kwam. Ik dacht dat de titel een metafoor was van iemands persoonlijke leed maar dat is het niet.
Het boek geschreven door Bill François natuurkundige met een passie voor de mariene wereld gaat voornamelijk over het leven onder water.
De auteur, zowel wetenschapper als humorist-redenaar, deelt zijn twee passies met ons: de onderwaterwereld en de kracht van woorden, en verweven ze in de wervelwind van een intrige langs het water.
De auteur weet met zeldzaam talent wetenschappelijke kennis te combineren met een dosis droge humor.
Wat als we onder water luisterden? Grappig idee? Uit ervaring weet ik dat op en onder water geluid ver kan voortbrengen. In mijn jeugd en nu nog brengen wij veel uren op en rondom het water door, zo kon ik zelfs onderwater het geluid herkennen van enkele soorten motoren.
Zo kan ik mij ook voorstellen dat levende wezens in het water met elkaar communiceren. Walvisachtigen zijn daar een mooi voorbeeld van.
Vissen communiceren met elkaar middels een geheime taal die bestaat uit gegrom, gekwetter en pop-geluiden. Dat hebben wetenschappers ontdekt. De vissen gebruiken hun taal om hun geliefde te verleiden, anderen voor gevaar te waarschuwen of de te zwemmen route aan te duiden.
De vissen maken o.a. de geluiden door hun zwemblaas (een met gas gevulde blaas op de buik) te laten trillen. “Alle vissen kunnen het horen, maar ze kunnen het geluid niet allemaal maken,” weet onderzoeker Shahriman Ghazali.
Het trommelen van de kwabaal met hun zwemblaas, klikgeluidjes van de snoekbaars voor echolocatie of de zware brom van een meerval die zijn prooi verdoofd. Allemaal geluiden onderwater van vissen. Dat vissen dat doen is eigenlijk nog niet zo heel lang bekend. Baudewijn Odé, is als hobby in de materie gedoken. Inmiddels is hij een echte visgeluidenjager geworden.
In hun "wereld van stilte" praten de vissen echter, en ze hebben ons veel te vertellen!
De auteur neemt ons met eenvoud en humor mee naar de muzikale walvissen of de kabeljauw die Amerika ontdekten. Hij geeft een stem aan de sardines en laat deze een heel verhaal vertellen als waren het menselijke wezens. De meestal zeer oude legendes worden naar het heden verplaatst en krijgen daarmee een bijzondere meerwaarde. Wat ook een belangrijk thema is en wat toch op een lichtvoetige wijze beschreven is, is de overbevissing, kweekvis en daaraan gekoppeld de duurzaamheid.
Kortom een bijzonder boek wat ook interessant is voor een grote groep lezers, en hun zeker zal bekoren en verrassen.
In de literatuur bestaan veel genres zo ook boeken over flora en fauna. Persoonlijk ben ik daar niet een groot liefhebber van met uitzondering de vogelboeken van Hans Dorrestein. Maar dat lijkt mij geen doodzonde een beetje biologische humor doet de mens goed.
Totdat het boek ´de begaafde sardines´ tot mij kwam. Ik dacht dat de titel een metafoor was van iemands persoonlijke leed maar dat is het niet.
Het boek geschreven door Bill François natuurkundige met een passie voor de mariene wereld gaat voornamelijk over het leven onder water.
De auteur, zowel wetenschapper als humorist-redenaar, deelt zijn twee passies met ons: de onderwaterwereld en de kracht van woorden, en verweven ze in de wervelwind van een intrige langs het water.
De auteur weet met zeldzaam talent wetenschappelijke kennis te combineren met een dosis droge humor.
Wat als we onder water luisterden? Grappig idee? Uit ervaring weet ik dat op en onder water geluid ver kan voortbrengen. In mijn jeugd en nu nog brengen wij veel uren op en rondom het water door, zo kon ik zelfs onderwater het geluid herkennen van enkele soorten motoren.
Zo kan ik mij ook voorstellen dat levende wezens in het water met elkaar communiceren. Walvisachtigen zijn daar een mooi voorbeeld van.
Vissen communiceren met elkaar middels een geheime taal die bestaat uit gegrom, gekwetter en pop-geluiden. Dat hebben wetenschappers ontdekt. De vissen gebruiken hun taal om hun geliefde te verleiden, anderen voor gevaar te waarschuwen of de te zwemmen route aan te duiden.
De vissen maken o.a. de geluiden door hun zwemblaas (een met gas gevulde blaas op de buik) te laten trillen. “Alle vissen kunnen het horen, maar ze kunnen het geluid niet allemaal maken,” weet onderzoeker Shahriman Ghazali.
Het trommelen van de kwabaal met hun zwemblaas, klikgeluidjes van de snoekbaars voor echolocatie of de zware brom van een meerval die zijn prooi verdoofd. Allemaal geluiden onderwater van vissen. Dat vissen dat doen is eigenlijk nog niet zo heel lang bekend. Baudewijn Odé, is als hobby in de materie gedoken. Inmiddels is hij een echte visgeluidenjager geworden.
In hun "wereld van stilte" praten de vissen echter, en ze hebben ons veel te vertellen!
De auteur neemt ons met eenvoud en humor mee naar de muzikale walvissen of de kabeljauw die Amerika ontdekten. Hij geeft een stem aan de sardines en laat deze een heel verhaal vertellen als waren het menselijke wezens. De meestal zeer oude legendes worden naar het heden verplaatst en krijgen daarmee een bijzondere meerwaarde. Wat ook een belangrijk thema is en wat toch op een lichtvoetige wijze beschreven is, is de overbevissing, kweekvis en daaraan gekoppeld de duurzaamheid.
Kortom een bijzonder boek wat ook interessant is voor een grote groep lezers, en hun zeker zal bekoren en verrassen.
1
Reageer op deze recensie