geschiedenis met sterke fictie.

Het schrijven van fictie verweven met feitelijke geschiedenis vergt een talent extra van een auteur. Wanneer je pure fictie schrijft, dan heb je de volledige vrije hand om het verhaal te creëren naar geheel eigen goeddunken. Bij het schrijven van geschiedenis dien je je aan de onweerlegbare feiten van de geschiedenis te houden. In dit boek is de schrijfster er in geslaagd om beide in een sterk verhaal samen te vatten.

De hoofdpersoon blijft gedurende het verhaal centraal in beeld, en de feiten van de geschiedenis, gezamenlijk met de andere figuranten in het boek, trekken evenwichtig met z'n drieën op. Er is geen moment van verveling in het verhaal, wat niet wegneemt dat soms nogal kinderlijk wordt gehandeld. Zo is 3 x op de deur kloppen het geheime signaal om open te doen, wat wel heel simplistisch is.

Het conflict tussen de Tempeliers en de gevestigde seculiere en religieuze maatschappij, in het bijzonder het machtsconflict, wordt op een voelbare wijze gestalte gegeven in Richard,de hoofdpersoon van het verhaal. Naast het gevecht wat zich afspeelt om het voortbestaan van de Orde van de Tempeliers, zijn we getuige van het gevecht van deze eenzame Tempelier tegen de ondergang van zijn eed en zuiverheid als ridder en strijder voor zijn zaak.

In het boek zit ook de geheimzinnigheid van de Tempeliers goed verweven, een geheim wat nog steeds zijn volgelingen in de hedendaagse tijd heeft. Het blijft mensen boeien, geheimen die terug lijken te voeren tot de kern van het menselijke "zijn". Nog steeds zoekt men het geheim van de Kartharen, de "queeste" van de Ridders van de Ronde Tafel, de Graal en zo ook de "Schat van de Tempeliers". Het is een zoektocht naar een "schat" die velen zoeken in de uiterlijke wereld zoals deze zich tegenover de mens openbaart, maar te vinden is waar men de confrontatie met zichzelf aandurft. Een wijs en verstandig mens als leidsman is voor de zoeker onontbeerlijk, en ook deze is in "Non nobis" op een bescheiden wijze deel van het verhaal.

Het slot van het verhaal is mijns inziens werkelijk top! Naar het einde toe wordt je knap op het verkeerde been gezet, en na het lezen van de laatste bladzijden ben je getuige van hoe een slot van een roman behoort te zijn: totaal anders dan je verwachtte...