Lezersrecensie
De leukste lessen in de liefde
Dit is deel 3 uit de serie: Lessen in de liefde, en naast dat we nu het verhaal van Roos volgen, komen ook de personages uit de vorige delen regelmatig langs.
Dat maakt deze serie zo leuk. Het voelt alsof je er onderdeel van mag zijn, alsof je ze kent!
De rode draad in dit boek is Roos, de zus van Iris, met wie we al een beetje kennis hebben gemaakt. Ze werkt in het onderwijs en is een ontzettende perfectionist. Ze leeft het liefst volgens regels en lijstjes. Maar maakt ze daar ook haar toekomstdromen mee waar? En dan komt ook nog eens die knappe, leuke zij-instromer ten tonele...Alex!
En Alex is het schoolvoorbeeld (pun intended) van de ideale schoonzoon. Hij is zó leuk! Eigenlijk té, want ik begreep Roos' haar twijfels helemaal niet meer. Op de helft van het boek wilde ik haar door elkaar rammelen: 'Doe normaal!'. Ik zag mezelf weleens als perfectionist, maar ik besef nu: dat was niks. Het kan veel erger, kijk maar naar Roos. Voor mij was Roos dus een beetje "too much", al was ik stiekem lichtelijk jaloers op haar ijzeren discipline.
Dit deel is wederom vlot geschreven en bevat fijne humor die je af toe laat grinniken. Zeker omdat de beruchte "gymkast" ook nog eventjes terug komt. Ik heb het met veel plezier gelezen en de ontwikkelingen binnen de vriendengroep gevolgd; het voelt als een hechte kleine wereld. De boeken geven je niet alleen lessen in de liefde, maar ook lessen in het leven. Ik ben erg benieuwd naar het vervolg van Boaz' verhaal! Nog eventjes wachten, maar dat is het vast waard.
Dat maakt deze serie zo leuk. Het voelt alsof je er onderdeel van mag zijn, alsof je ze kent!
De rode draad in dit boek is Roos, de zus van Iris, met wie we al een beetje kennis hebben gemaakt. Ze werkt in het onderwijs en is een ontzettende perfectionist. Ze leeft het liefst volgens regels en lijstjes. Maar maakt ze daar ook haar toekomstdromen mee waar? En dan komt ook nog eens die knappe, leuke zij-instromer ten tonele...Alex!
En Alex is het schoolvoorbeeld (pun intended) van de ideale schoonzoon. Hij is zó leuk! Eigenlijk té, want ik begreep Roos' haar twijfels helemaal niet meer. Op de helft van het boek wilde ik haar door elkaar rammelen: 'Doe normaal!'. Ik zag mezelf weleens als perfectionist, maar ik besef nu: dat was niks. Het kan veel erger, kijk maar naar Roos. Voor mij was Roos dus een beetje "too much", al was ik stiekem lichtelijk jaloers op haar ijzeren discipline.
Dit deel is wederom vlot geschreven en bevat fijne humor die je af toe laat grinniken. Zeker omdat de beruchte "gymkast" ook nog eventjes terug komt. Ik heb het met veel plezier gelezen en de ontwikkelingen binnen de vriendengroep gevolgd; het voelt als een hechte kleine wereld. De boeken geven je niet alleen lessen in de liefde, maar ook lessen in het leven. Ik ben erg benieuwd naar het vervolg van Boaz' verhaal! Nog eventjes wachten, maar dat is het vast waard.
2
Reageer op deze recensie