Lezersrecensie
Alleen maar liefde!
Alleen maar liefde voor dit boek!
"It wasn't that she didn't like people. It was only that she liked books more. They didn't fuss or judge or mock or reject. They invited you in, fluffed up the pillows on the couch, offered you tea and toast, and shared their hearts with no expectation that you'd do anything more than absorb what they had to give."
Keila heeft het niet zo op mensen en werkt al 11 jaar in de bibliotheek om spellbooks te beschermen, samen met haar assistent Caz, een pratende plant. Wanneer de bibliotheek in vlammen opgaat door de revolutie, vlucht ze met Caz en de boeken naar het eiland waar ze ooit woonde. Maar hoe onderhoudt je daar een leven als je meer van boeken houdt dan van mensen?
Dit boek was zo lieflijk, schattig en hartverwarmend. Ondanks de fantasywereld waarin het verhaal zich begeeft, is er bijna geen worldbuilding of spectaculair plot. Zelfs de romantiek bevindt zich meer op een zijspoor.
Dat had dit verhaal ook allemaal niet nodig. Het klopte zoals het was.
Het verhaal voelt als een warme deken. Die charmante buurman, de schattige bakkerij, een jamwinkel en een groepje eilandbewoners die je hart verwarmen. En wie kan bedenken dat een pratende graslelie zo'n veelzijdig personage kan zijn? Zelfs de illegaal gemaakte cactus die alleen "MEEP!" kan zeggen, laat je smelten.
En natuurlijk is er een dosis magie, verboden magie. Want magie is alleen voor de elite. Maar wanneer je het voor het goede gebruikt, kan het nog wel eens de gemeenschap veranderen. Dit is cozy fantasy op zijn best, die je meeneemt in het eilandleven, vriendschappen, het mooie zien in kleine dingen en voor elkaar klaarstaan, gegoten in een magische wereld. Ideaal voor lezers die iets luchtigs en liefs willen lezen.
"It wasn't that she didn't like people. It was only that she liked books more. They didn't fuss or judge or mock or reject. They invited you in, fluffed up the pillows on the couch, offered you tea and toast, and shared their hearts with no expectation that you'd do anything more than absorb what they had to give."
Keila heeft het niet zo op mensen en werkt al 11 jaar in de bibliotheek om spellbooks te beschermen, samen met haar assistent Caz, een pratende plant. Wanneer de bibliotheek in vlammen opgaat door de revolutie, vlucht ze met Caz en de boeken naar het eiland waar ze ooit woonde. Maar hoe onderhoudt je daar een leven als je meer van boeken houdt dan van mensen?
Dit boek was zo lieflijk, schattig en hartverwarmend. Ondanks de fantasywereld waarin het verhaal zich begeeft, is er bijna geen worldbuilding of spectaculair plot. Zelfs de romantiek bevindt zich meer op een zijspoor.
Dat had dit verhaal ook allemaal niet nodig. Het klopte zoals het was.
Het verhaal voelt als een warme deken. Die charmante buurman, de schattige bakkerij, een jamwinkel en een groepje eilandbewoners die je hart verwarmen. En wie kan bedenken dat een pratende graslelie zo'n veelzijdig personage kan zijn? Zelfs de illegaal gemaakte cactus die alleen "MEEP!" kan zeggen, laat je smelten.
En natuurlijk is er een dosis magie, verboden magie. Want magie is alleen voor de elite. Maar wanneer je het voor het goede gebruikt, kan het nog wel eens de gemeenschap veranderen. Dit is cozy fantasy op zijn best, die je meeneemt in het eilandleven, vriendschappen, het mooie zien in kleine dingen en voor elkaar klaarstaan, gegoten in een magische wereld. Ideaal voor lezers die iets luchtigs en liefs willen lezen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Bibiboekt
Gesponsord
Een Nederlander en een Française, twee talen, twee culturen. Twee werelden. Een arts en een studente kunstgeschiedenis. Louter tegenstellingen, maar één grote liefde. Groot genoeg?
