Lezersrecensie
nachtmerrie-materiaal... nog altijd
Herinnert u zich deze nog....nog...nog?
Dit boek las ik, net als waarschijnlijk velen met mij, voor mijn lijst op de middelbare school.
Eén van de meer favoriete boeken tussen al het literaire geweld waartoe we verplicht werden om te lezen.
Als de dag van gisteren herinner ik me het beklemmende gevoel dat het boek me gaf, en ik kon het verhaal nog precies navertellen.
Inmiddels 20 jaar (or so) verder, betekent dit dat het boek indruk heeft gemaakt.
En dat ik het nog eens wilde lezen.
Ik wist nog dat het geen dik boek was (één van de redenen dat het bijna op ieders lijst voorkwam), maar dat het nog géén 100 blz bevatte, dát wist ik niet.
Voor wie het verhaal niet kent, een kleine samenvatting;
Rex en Saskia gaan samen op vakantie met de auto in Frankrijk. Na een kleine woordenwisseling stoppen ze bij een tankstation. Saskia besluit binnen even iets te drinken te halen, Rex wacht buiten.
Maar Rex wacht en wacht.... Saskia komt niet terug. Niemand schijnt te weten wat er met haar gebeurd is, en er is geen spoor van haar te vinden.
8 jaar later... Rex heeft een soort relatie met Lieneke, maar is nog veel met Saskia's verdwijning bezig. Hij zet advertenties in de krant om alsnog tips te krijgen, maar ook is dit voor hem een vorm van herdenken.
De respons die hij krijgt is veelal onzinnig, maar hij hoopt uiteraard op het verlossende antwoord op de vraag: Wat is er met Saskia gebeurd?
Ook nu weer krijg ik het gewoon benauwd bij het lezen van het boek. Saskia's droom over het gouden ei, het einde van het boek.... brrrr, de rillingen over mijn lijf. Waar nachtmerriemateriaal...
Verder valt het me op dat wanneer het boek vandaag de dag uitgebracht zou worden (het is van 1984), er ongetwijfeld een en ander aangepast zou zijn.... Rex ziet bijvoorbeeld 'een neger in een Afrikaanse jurk' en een kale, dikke man met een bril die '(~) met zijn vooruitstekende, wit uitgeslagen lippen leek op een mongool'.
Tijden veranderen, blijkt maar weer...
Dat gezegd hebbende, blijkt misdaad dan weer iets van alle tijden. Dit verhaal zou zich gisteren afgespeeld kunnen hebben. In je eigen stad of dorp. Wat het des te realistischer maakt.
En dat is best een enge gedachte.
Horror zonder de creepy beelden, puur op kracht van verbeelding. Meesterlijk.
http://www.watiknouvind.com/2018/05/wat-ik-nou-vind-van-het-gouden-ei-van.html
Dit boek las ik, net als waarschijnlijk velen met mij, voor mijn lijst op de middelbare school.
Eén van de meer favoriete boeken tussen al het literaire geweld waartoe we verplicht werden om te lezen.
Als de dag van gisteren herinner ik me het beklemmende gevoel dat het boek me gaf, en ik kon het verhaal nog precies navertellen.
Inmiddels 20 jaar (or so) verder, betekent dit dat het boek indruk heeft gemaakt.
En dat ik het nog eens wilde lezen.
Ik wist nog dat het geen dik boek was (één van de redenen dat het bijna op ieders lijst voorkwam), maar dat het nog géén 100 blz bevatte, dát wist ik niet.
Voor wie het verhaal niet kent, een kleine samenvatting;
Rex en Saskia gaan samen op vakantie met de auto in Frankrijk. Na een kleine woordenwisseling stoppen ze bij een tankstation. Saskia besluit binnen even iets te drinken te halen, Rex wacht buiten.
Maar Rex wacht en wacht.... Saskia komt niet terug. Niemand schijnt te weten wat er met haar gebeurd is, en er is geen spoor van haar te vinden.
8 jaar later... Rex heeft een soort relatie met Lieneke, maar is nog veel met Saskia's verdwijning bezig. Hij zet advertenties in de krant om alsnog tips te krijgen, maar ook is dit voor hem een vorm van herdenken.
De respons die hij krijgt is veelal onzinnig, maar hij hoopt uiteraard op het verlossende antwoord op de vraag: Wat is er met Saskia gebeurd?
Ook nu weer krijg ik het gewoon benauwd bij het lezen van het boek. Saskia's droom over het gouden ei, het einde van het boek.... brrrr, de rillingen over mijn lijf. Waar nachtmerriemateriaal...
Verder valt het me op dat wanneer het boek vandaag de dag uitgebracht zou worden (het is van 1984), er ongetwijfeld een en ander aangepast zou zijn.... Rex ziet bijvoorbeeld 'een neger in een Afrikaanse jurk' en een kale, dikke man met een bril die '(~) met zijn vooruitstekende, wit uitgeslagen lippen leek op een mongool'.
Tijden veranderen, blijkt maar weer...
Dat gezegd hebbende, blijkt misdaad dan weer iets van alle tijden. Dit verhaal zou zich gisteren afgespeeld kunnen hebben. In je eigen stad of dorp. Wat het des te realistischer maakt.
En dat is best een enge gedachte.
Horror zonder de creepy beelden, puur op kracht van verbeelding. Meesterlijk.
http://www.watiknouvind.com/2018/05/wat-ik-nou-vind-van-het-gouden-ei-van.html
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van BibliophileSan
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
