Een prachtige roman

Een stille traan drupt van mijn wang als ik deze dikke pil dichtsla.
Afgelopen periode (voor en na mijn stedentripje) ben ik aan het boek vastgekleefd geweest. Ik heb genoten van ieder moment. Al bij het uitpakken, de euforie van de prachtige vormgeving. Ja het is een boek, maar weet je wel hoe dik en mooi?
Het verhaal van Julius en Junia hield me in de greep. Het verhaal speelt zich af rond de 2e eeuw en het is Emma Anna gelukt om me dat tijdperk te laten ervaren. Zo anders dan in onze huidige maatschappij was het leven. Ergens simpel en ongecompliceerd, maar met normen en waarden en verschillen tussen mannen en vrouwen, die we tegenwoordig niet meer accepteren.
Ik vind het leuk hoe Junia is neergezet. Een beetje rebels meisje dat dondersgoed geleerd heeft wat er van haar als vrouw verwacht wordt. Maar het lukt haar ook bij zichzelf te blijven en haar puurheid doet Julius regelmatig ontdooien. Hoewel hij wordt meegesleurd in de prestigewereld in Rome in het Romeinse rijk, vindt hij bij Junia een stuk terug van zijn jeugdigheid. Totdat het tij zich keert en hij opgeslokt wordt in wat hem verwacht wordt. Stukje bij beetje raken Julius en Junia elkaar kwijt