Meeslepend, rauw en prachtig

Lees jij wel eens kinderboeken of jeugdboeken?

Ik zeker wel. Dat komt voornamelijk door mijn job als juf, maar zeker ook omdat er gewoon heel veel goede jeugdboeken zijn. Eigenlijk is mijn job een goed excuus!

Briefjes voor Pelle is ook een pareltje. Marlies Slegers kan ontzettend mooie verhalen schrijven die een diepere laag bezitten. Waar kinderen die diepere laag nog niet kunnen vinden, kun je je als volwassene verliezen in de rijke thema's die het boek zo mooi maken.

Een jaar na het overlijden van zijn vader krijgt Pelle een doos van zijn moeder. Daarin treft Pelle briefjes en voorwerpen die zijn vader voor hem heeft achtergelaten.
Het afgelopen jaar is niet makkelijk geweest. Pelle voelt zich eenzaam. Hij voelt zich anders door klasgenoten en heeft maar 1 vriendinnetje, Eva. En zijn moeder kwijnt ook steeds meer weg sinds dat zijn vader er niet meer is.

De inhoud van de doos ga ik natuurlijk niet verklappen, maar ze brengen veel liefde en emoties in het verhaal. Sinds de doos krijgt het leven van Pelle weer een beetje kleur.
Het is een verhaal over rouw, vriendschap, opgroeiende jongere puber, ontluikende liefde en vertrouwen.

Als je de kans krijgt dit boek voor te lezen aan kinderen, neem dan ook de tijd om het gesprek erover aan te gaan. Zo waardevol! Dat hebben wij mogen ervaren in de leesclub vanuit lskindenjeugd. Ondanks dat ik niet actief kon deelnemen heb ik genoten van het enthousiasme van de andere deelnemers. Fijn om te merken dat ook andere volwassenen zo enthousiast zijn over dit kinderboek! Bedankt dat ik mocht deelnemen. Ik vond het zeer de moeite waard