Ik wil ook z’n zwaard!

Cordelia Carstairs is een schaduwjager die, in tegenstelling tot de meeste shadowjagers, met haar ouders en broer geen vaste woonplaats hebben. Na een verschrikkelijke gebeurtenis, waar haar vader bij betrokken is, verhuisd Cordelia met haar moeder en broer naar London om de reputatie van haar familie te redden. In London vindt ze haar jeugdvrienden James en Lucie Herondale, haar toekomstige parabatai. Na jaren van vrede in London wordt de stad ineens opgeschrikt door een reeks demon aanvallen. Samen met haar jeugd- en nieuwe vrienden gaat Cordelia de strijd aan met de demonen. Maar valt deze strijd wel te winnen als je moet kiezen tussen ware liefde of de stad redden?

Na de boekenseries Helse Creaties, Kronieken van de onderwereld en de Duistere Machten, vergde het van mij als lezer enige toewijding om in dit verhaal te komen. Het verhaal speelt zich in een andere tijd af en in het begin wordt er gestrooid met veel verschillende familienamen. Om alles goed op te halen heb ik meerdere malen gebruik gemaakt van Google en mijn oude boeken tevoorschijn gehaald, om alles weer vers in het geheugen te hebben.

Het prettige aan dit verhaal is dat naast nieuwe personages ook oude vertrouwde personages terugkeren. Drie van mijn favoriete personage die terugkeren zijn Tessa Grey, Magnus Bane en Jem Carstairs. Dit verhaal gaat over Cordelia Carstairs het nichtje van de stille broeder Zacharias bekend als Jem Carstairs. Ze is loyaal en toegewijd aan haar familie, een trots persoon en door Cortana krijgt ze ook een stoer karakter. Naast Cordelia zijn veel nieuwe personages die Cassandra Clare ieder een eigen persoonlijkheid heeft gegeven. Toch merk ik wel dat er veel overeenkomsten zijn tussen de personages uit eerdere boeken. Een Jem Carstairs kan namelijk vergeleken worden met Matthew Fairchild en Will Herondale met James Herondale. Een pluspunt aan Cassandra Clare is dat zij evenveel aandacht besteed aan de hoofdpersonages en hun ontwikkelingen als aan die van de overige personages.

Als een echte Cassandra Clare fan vind ik dit jaar minste boek. Het ligt zeker niet aan de verhaallijn. Deze is erg sterk en er zijn meerdere plottwisten. Waar ik vooral moeite mee heb is de herhaling. Veel gebeurtenissen had ik verwacht omdat ze in vorige boeken (soort van) zijn voorgekomen. In het boek zie je meerdere plottwisten spijtig genoeg al van mijlenver aankomen. Ondanks dat het verhaal niet verrassend was wilde ik het boek uitlezen en kan ik niet wachten op het volgende deel. Ik denk dat dit toch iets met mijn liefde voor de personages van Cassandra Clare te maken heeft.