Huis van aarde & bloed (deel 1 in de crescent city-serie) van Sarah J. Maas

Na een avond stappen komt Bryce thuis en doet zij een lugubere ontdekking. Vanaf dat moment gaat het bergafwaarts met Bryce, tot op het moment dat zij de opdracht krijgt om samen met Hunt en Ruhn de moorden die Crescent City teisteren op te lossen. Kunnen een half mens half fea, een gevallen engel en de prins van Fea de moorden oplossen voordat de Top aanvangt?

De schrijfster heeft er voor gekozen om de eerste circa 80 pagina’s te besteden aan world-building waardoor het verhaal traag van start gaat. Maar zorgt ervoor dat de wereld tot leven komt.
Bryce is een halfbloed en daardoor wordt zij als minderwaardig geacht in een wereld van vampieren, weerwolven, engelen, heksen en gedaantewisselaars. Door haar arrogante houding, sarcastische opmerkingen en sterke karaktereigenschappen weet zij zich staande te houden in de wereld. Het verleden heeft Bryce getekend en meer dan eens breekt Sarah J. Maas je hart. Bryce is een driedimensionale personage die veel ontwikkeling doormaakt. Het is een vrouw waar ik als persoon tegen op zou kijken en diep respect voor zou hebben. Je merkt dat de schrijfster veel tijd heeft besteed aan de uitwerking van de hoofdpersonages, ze zijn tot in de kleinste details uitgewerkt. Dit geldt ook voor Hunt en Ruhn beide sterke personages met veel diepgang.

Het middenstuk vond ik op sommige plekken te uitgebreid. Waardoor je als lezer wat ongeduldig wordt. Het verhaal kabbelt in het middenstuk een beetje voort zonder veel bijzonderheden. In het laatste deel van het verhaal gebeuren gruwelijke dingen en worden de hoofdpersonages op verschillende manieren voor het blok gezet waardoor zij drastische maar ook moeilijke beslissingen moeten nemen, met elk gevolg van dien. Als lezer kan je van dit moment het boek dan ook niet wegleggen en wil je deze in een snelvaart uitlezen. Bepaalde gebeurtenissen en interacties van personages die hebben plaatsgevonden in het verhaal, worden in een ander daglicht geworpen en er komen waarheden aan het licht die niet te voorspellen waren. Ik kan niet wachten op het vervolg.

“De Prins van de Kloof wachtte even, alsof hij zich vastklampte aan deze wereld. ‘Maak de Sprong, Bryce Quilan.’ Hij flakkerde nog en op. ‘En zoek me op wanneer je het hebt gedaan.’’’

Het boek heeft een soort van gesloten einde. Maar toch weet je als lezer dat er een vervolg gaat komen. Je blijft namelijk met enkele onbeantwoorde vragen zitten. Ook de epiloog maakt je erg nieuwsgierig naar het vervolg en zorgde bij mij voor een WAT?! moment. Het boek is een echte aanrader voor zowel young adult lezers als voor fantasy lezers.

Uitgever: Boekerij
Aantal pagina’s: 936
Thema: Fantasie
Jaar uitgave: Maart 2020