Een verhaal met enige zelfspot vermengt met humor, een aanrader!

‘Precies wat ik miste’ is vertaald door Juliette van der Loo.

Cover
Door de kleurrijke cover en de prachtige sprayed edges van deze feelgood valt me pas later op dat er een liefdevol stelletje tussen alle planten en bloemen zit. De titel ‘Precies wat ik miste’ prikkelt me enorm en ik wil er graag achter komen wat er wordt gemist…

Het verhaal
Winnifred McNulty is door haar onvolgroeide hand haar hele leven al bezig om te bewijzen dat ze geen hulp van anderen nodig heeft en dat ze het allemaal zelf wel kan. Ze is supertrots op haar onafhankelijkheid en wil die ook houden. Ze wil echt niet anders worden behandeld dan anderen omdat haar hand toevallig anders is. En mocht er iets niet lukken? Dan bedenkt ze wel iets waardoor het wel lukt!

Dan blijkt dat Winnifred na een heerlijke nacht met de knappe Bo zwanger te zijn. Hierdoor slaat de onzekerheid bij haar toe. Kan ze wel alleen voor haar kindje zorgen? En wat vindt de charmante Bo ervan? Ze hadden immers een onenightstand. Bo reageert enthousiast en wil samen voor het kindje gaan zorgen. Samen besluiten ze dit als vrienden op te pakken. Ze hebben er alleen geen rekening meegehouden dat ze niet op alles invloed hebben en sommige dingen gewoon gebeuren….

Mijn mening
Hannah Bonam-Young begint haar feelgood met een woord vooraf en een waarschuwing over de inhoud van het verhaal. In deze 2,5 halve pagina vertelt de auteur dat ze enige overeenkomsten heeft met het hoofdpersonage van ‘Precies wat ik miste’. Ze weet hierdoor bij mij de gevoelige snaar te raken en ik houd mijn hart dan ook wel een beetje vast of ik het tijdens het lezen wel droog kan houden. De tissues leg ik in ieder geval binnen handbereik klaar.

Vrij vlot in het begin van het verhaal word ik getrakteerd op een spicey onenightstand. Door de auteur is dit op een liefdevolle wijze beschreven. Hoe snel ‘Precies wat ik miste’ ook van start ging des te fijner vond ik het om te moeten constateren dat Hannah Bonam-Young er voor gekozen heeft om onderwerpen uit te diepen.
De gesprekken die Win en Bo voeren zijn op een geloofwaardige en gedetailleerde wijze weergegeven. Het verhaal zorgt ervoor dat sommige van de onderwerpen opnieuw aan bod komen. Hierdoor ontwikkelt ‘Precies wat ik miste’ zich op een fijne en langzame manier.

De auteur heeft een fijne en prettige schrijfstijl. In deze feelgood komen emotionele onderwerpen aan de orde. Sommige daarvan komen echt wel even binnen. Doordat de auteur de hoofdpersonages laat relativeren door enige zelfspot en deze vermengt met humor zit ik geregeld hardop te lachen. Ik vind dit echt heel tof gedaan en ik heb dan ook genoten van deze feelgood.

Of ik die tissues nodig heb gehad? Lees het boek zelf maar om daar achter te komen:-)

‘Precies wat ik miste’ krijgt van mij 4 sterren.