Het huis met het blauwe dak (4,5 sterren)

Cover
Er staat een prachtige villa met een blauw dak op de cover met daar om heen prachtige groene bomen. Ervoor zie ik een enorm gazon met her en der wat struiken. Het geheel ziet er zeer aantrekkelijk uit en lijkt me heerlijk om daar te wonen. Bovenaan op de cover staat ‘Juliette & Max serie’ vermeld. Hierdoor ben ik benieuwd naar deze roman waarvan het nu al duidelijk is dat er meer delen zullen volgen.

Het verhaal
Na het overlijden van haar geliefde Ralph voelt Juliette zich eenzaam. Ze zit alleen in haar dure sjieke penthouse wat te verpieteren. De zeventig jaar oude dame is nog goed bij de tijd en bedenkt een slim plan waardoor ze in een riante zorgvilla een plek toegewezen krijgt. Zodra ze haar intrek heeft genomen in de zorgvilla, merkt Julliette al gauw dat ze de verkeerde beslissing heeft genomen. Hoezo gelijkgezinden ontmoeten? Dat gaat niet lukken want Juliette vindt het maar een saaie boel. Dit verandert zodra ze met medebewoner Max kennismaakt. Samen met deze Hagenees gaat Juliette eropuit. Ze komen in situaties terecht die hilarisch zijn maar van sommige zijn ze het er wel over eens dat het een impulsief idee is geweest…. Levert de vriendschap met Max en de bijzondere uitjes die ze ondernemen genoeg voldoening op voor Juliette?

Mijn mening
‘Het huis met het blauwe dak’ van Margareth Hillebrandt heb ik met veel plezier gelezen. Na zelf jaren bezig te zijn geweest met mantelzorgen, zijn in deze roman sommige beschreven gedragingen van de ‘oudjes’ wel herkenbaar:-). Maar ook de personele problemen en de regelgeving/bureaucratie waar de zorg dagelijks mee kampt. Ik vind het goed dat de auteur in haar verhaal hier aandacht aanbesteed maar gelukkig heeft deze problematiek niet de overhand.

In ‘Het huis met het blauwe dak’ zijn hilarische situaties verwerkt waar ik hartelijk om heb moeten lachen. Ik vind het altijd erg fijn wanneer er humor is verwerkt in een verhaal. Natuurlijk zijn dit niet de enige emoties die in deze roman zijn verwerkt. Het onderwerp eenzaamheid speelt een grote rol en dit geldt niet alleen voor het personage van Juliette. Die eenzaamheid zorgt ervoor dat de behoefte aan aandacht groot is en dat door een impulsieve actie er onverwachte problemen ontstaan waar het vervolg niet van is te overzien… Deze situatie roept echt wel boosheid bij mij op maar ik vind de waarschuwing die Margareth Hillebrandt hiermee afgeeft aan haar lezers heel erg goed!

Van de personages Juliette en Max, die elkaars tegenpolen zijn, heb ik genoten. Door hun verschil in afkomst en hun karakters, was ik er in het begin van overtuigd dat die twee alleen maar ruzie zouden maken. Nou verkeerd gedacht dus, natuurlijk zijn ze het zeker niet altijd met elkaar eens en knalt wel een keer, maar ze kunnen verder goed met elkaar overweg.

Mooi vind ik het om te lezen dat Juliette en Max niet achter de geraniums gaan zitten in de zorgvilla. Ze groeien steeds meer naar elkaar toe en ondernemen samen steeds meer. Ze gaan zelfs samen een nieuw avontuur aan. Eentje die ik niet heb kunnen bedenken toen ik in ‘Het huis met het blauwe dak’ begon! Of dit avontuur een succes word? Dat kunnen we lezen in het volgende deel in Juliette en Max serie waar ik naar uitkijk...

‘Het huis met het blauwe dak’ krijgt van mij 4,5 sterren.