Drie verhalen in één

Dit was een boek waarvan de kaft er voor mij niet meteen uitsprong. Maar nu ik het boek gelezen heb, valt me pas op hoe vernuftig hij in elkaar zit. Het was mij namelijk niet meteen opgevallen, maar de persoon op de cover heeft drie schaduwen. Hoe toepasselijk bij dit bijzondere verhaal!

De namen gaat over Cora, die een zoon heeft gekregen en bij de gemeente zijn naam moet aangeven. Ze twijfelt over drie namen en het verhaal splitst zich op in drie verschillende verhalen die de levenslopen van haar zoon bij de drie verschillende namen laat zien.
Ik laat deze synopsis bewust wat oppervlakkig, want ik wil zo weinig mogelijk weggeven. Maar één ding moge duidelijk zijn: ik was zwaar onder de indruk van De namen. Niet alleen vanwege het speelse idee van de drie verhaallijnen, ook is elk verhaallijn ontroerend en indrukwekkend op zijn eigen manier. Het is geen lichtzinnig boek: zo kwamen er thema’s als misbruik en geweld, rouw, verslaving, vergeving, identiteit en kwetsbaarheid aan bod. Dit zal daarom ongetwijfeld veel lezers aanspreken en pakken. Los van de inhoud vond ik het verhaal ook nog eens heel fijn en vlot geschreven. Wel waren er door de drie verschillende verhaallijnen veel personages, waardoor er helaas niet altijd genoeg tijd en ruimte was voor hun karakter en achtergrondverhaal, en bleven sommigen daarom wat oppervlakkig. Jammer, maar misschien niet onvermijdelijk bij dit concept.

Voor liefhebbers van Je bent prachtig van Ann Napolitano en Als scheuren in de aarde van Clare Leslie Hall.