Zondaar

Recensie van:
Zondaar
Een nieuw begin verandert in een nachtmerrie.
Auteur:
Saskia M.N. Oudshoorn
is al tien jaar auteur en schreef diverse thrillers en feelgoodseries. Ze woont in de omgeving van Rotterdam. Naast het schrijven en haar werk bij Unilever is ze actief in de lokale politiek. Zondaar is haar vijfde boek bij De Crime Compagnie.
Van dezelfde auteur:
Dubbele agenda
Dieptepunt
Losgeslagen
Wraaklust
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar E-pub ontvangen van uitgeverij De Crime Compagnie in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour.
Uitgeverij:
De Crime Compagnie
Genre:
Thriller
Cover en flaptekst:
Een idyllisch plaatje van een berg landschap. Een huisje bovenop de berg met een groot kruis. Onder een donkerblauwe en naar oranje trekkende kleuren van de lucht. Naderend onheil of een natuurverschijnsel.
Een spannende en uitnodigende flaptekst.
Mooie tekst:
Het leven kan alleen maar achterwaarts worden begrepen, terwijl we het voorwaarts moeten leven.
Søren Kierkegaard 1813-1855
Het verhaal:
Wanneer Karen het oude familiehuis in het schilderachtige Zillertal erft, ziet ze een kans om opnieuw te beginnen. Haar huwelijk met Marten verkeert in zwaar weer en haar enige zoon Noah is net op kamers gegaan. Vastberaden om het huis op te knappen en haar gedachten te ordenen, reist Karen alleen af naar het pittoreske dorp.
Daar sluit ze al snel vriendschap met de Nederlandse Anouk en haar schattige baby Mila. Maar de aanwezigheid van de kleine Mila opent oude wonden en brengt onverwerkt verdriet naar boven. Dan wordt Anouk dood aangetroffen, en alle sporen leiden naar Karen…
Mijn leesbeleving:
Dit verhaal wordt afwisselend verteld door Karen, Marten en in schuingedrukte letters door een grote onbekende. Ook wordt er geschakeld van en naar een pod-cast.
De gehanteerde ik-vorm maakte het ongelooflijk beeldend en intens. Met name het door Karen opgelopen trauma deed ook mijn trauma opvlammen. Ik kon daardoor niet heel snel lezen. Ik moest het eerst verwerken. Het voelde voor mij persoonlijk alsof ik terug gekatapulteerd werd in de tijd. Dat was heftig. Alsof ik van binnenuit gestript werd en opnieuw in de nevelachtige toestand verkeerde dezelfde die Karen ervoer toen ze Mila verzorgde of vasthield.
Maar daardoor begreep ik Karen haar gedachtegang, de wijze waarop zij omging met zoon Noah heel goed. Zo ga ik ook met onze “regenboog” dochter om terwijl ik de oudste dochter veel meer los kan laten. Ik waardeer het ontzettend dat Saskia dit soort onderwerpen verwerkt in haar verhaal. Het troost mij en ik voel mij gezien en gedragen.
Karen haar beslissing om af te reizen naar het Zillertal in Oostenrijk rukt zonder verdoving de pleister van oude wonden. De gifbeker vol geheimen uit het verleden moet ondanks de bittere smaak leeggedronken worden. Alles wat daarmee blootgelegd wordt zorgt voor een psychisch diepgaand verhaal met intrigerende en vastklemmende spanning.
De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt. Ze gaan uitvoerig en diepgaand de dialoog met elkaar aan. Eerste ontmoetingen lijken op het eerste oog spontaan maar gaandeweg het verhaal kom je erachter dat ze toch vooraf strak georkestreerd zijn.
Alle verhaallijnen verweven zich gaandeweg met elkaar om in de plot uit elkaar te barsten in een apotheose die zijn weerga niet kent. Naast dat de schrijfstijl beeldend is, is deze ook prettig leesbaar en filmisch. Ik was een toeschouwer in dit verhaal. Ik bevond me overal waar de personages waren. Ik voelde hun adem op mijn huid en andere momenten keek ik hen recht in de ogen aan diep hun ziel in. Ook wordt pijnlijk duidelijk hoe verwoestend relatie perikelen zijn voor het mentale welzijn van een kind, en de daaruit voortvloeiende gedragingen. En drank en middelenmisbruik maken meer kapot dan je lief is.
Ik was nog nooit in dit gedeelte van Oostenrijk (wel in Untergaisbach, Linz, Steyer en Wenen) maar door dit verhaal te lezen ben ik er geweest. Een adembenemende en onvergetelijke ervaring. Als je denkt dat alles helder is na de plot dan heb je het mis want de epiloog is ook van een ongekende kracht die je wederom volledig meesleurt. Je blijft nieuwsgierig en geprikkeld.
Ik hoop in de toekomst nog meer boeken van Saskia te mogen lezen en recenseren. Ik was fan maar blijf dat ook.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Dit verhaal blies mij omver. Het heeft alles: zinderende onderhuidse spanning, ijskoud angstzweet, herbeleving van diepgewortelde trauma’s wat bij mij helaas veel herkenning opriep in gevoelsbeleving. Waardoor ik dit verhaal niet in sneltreinvaart kon lezen en recenseren.
Een verhaal vol intriges, hartverscheurende taferelen, haat, passie, vastgeroeste rituelen en devotie vanuit geloof en daarnaar handelen maar bovenal dat liefde nooit dooft.