Heerlijke cozy crime’

Wanneer Ella terugkeert naar haar geboortedorp, lijkt alles aanvankelijk vertrouwd de smalle straatjes, de dorpsbewoners, en vooral haar oma Fabi, bij wie ze altijd terecht kon. Maar het rustige dorpsleven wordt abrupt verstoord wanneer Fabi dood wordt aangetroffen, bedolven onder een boekenkast na een bijeenkomst van de leesclub. De politie bestempelt het als een ongeluk, maar Ella’s gevoel zegt iets anders. Vastbesloten om de waarheid boven tafel te krijgen, begint ze samen met haar jeugdvriend Wout, inmiddels de dorpsdierenarts, zelf een onderzoek. Hun zoektocht brengt oude geheimen, verzwegen ruzies en pijnlijke waarheden aan het licht.

Na ‘Zeven briefjes’ wilde ik graag meer lezen van Iris Boter. Toen ‘De leesclub’ uitkwam, was ik dan ook erg nieuwsgierig vooral omdat het een cozy crime is. Onlangs had ik mijn eerste cozy crime gelezen, en dat smaakte absoluut naar meer.

Met hoge verwachtingen begon ik aan ‘De leesclub’. Alleen al de flaptekst een omgevallen boekenkast! maakte dat ik het boek moest lezen.
Het verhaal wordt chronologisch verteld vanuit het perspectief van Ella, de kleindochter van de overleden oma Fabi. We krijgen niet alleen een mooi inkijkje in Ella’s leven, maar ook in dat van haar oma. Ella wordt beschreven als een gevoelige, vasthoudende vrouw die door haar nieuwsgierigheid gedreven wordt om de waarheid over haar oma’s dood te achterhalen.

De dorpssetting zorgt voor een warme, knusse sfeer; je waant je echt in dat hechte dorpsleven. Tegelijkertijd wilde ik, net als Ella, ontdekken wat er nu precies met Fabi is gebeurd. Iris weet het verhaal prachtig te verweven en te beschrijven spannend genoeg om te blijven lezen, maar zonder de typische thriller-elementen.

Een heerlijke cozy crime dus! Ik denk dat ik er een nieuw favoriet genre bij heb.

‘De leesclub’ is een sfeervol verhaal vol dorpsintriges een ideaal boek om in de herfst of winter te lezen, met een heerlijk kopje thee binnen handbereik.