Groter dan de hemel

Groter dan de hemel van Virginie Grimaldi vertelt het verhaal van twee mensen die allebei worstelen met hun verleden. Elsa is haar vader verloren en probeert haar leven weer op te pakken, terwijl Vincent, een schrijver, vastzit in verdriet en schuldgevoel.
Elke woensdag zitten ze toevallig in dezelfde wachtkamer bij hun psychiater. In het begin praten ze niet met elkaar, maar langzaam ontstaat er een band. Door hun ontmoetingen beginnen ze hun eigen pijn onder ogen te zien en ontdekken ze dat ze niet alleen zijn.
Het verhaal laat zien hoe twee gebroken mensen elkaar kunnen helpen om weer hoop te vinden en verder te gaan met hun leven.

Ik vond het tempo in het begin wat traag maar de oprechte emoties en de diepgang van de personages maakten dat ruimschoots goed. De auteur behandelt zware thema’s als rouw en geestelijke gezondheid met veel empathie en lichtheid, zonder de ernst te verliezen. Haar schrijfstijl vind ik even beeldend en warm als in haar eerdere boek. De humor en tederheid waarmee ze schrijft zorgen ervoor dat het verhaal niet bedrukt aanvoelt, maar juist troost en hoop biedt. ‘Groter dan de hemel’ is voor mij een ontroerende en hoopvolle roman over de kracht van menselijke verbinding, geschreven met de kenmerkende warmte en menselijkheid van Virginie Grimaldi, maar iets minder sterk dan ‘Onder de sterren’.