IJs en ijskoud!!

Manouk, een jonge vrouw, gaat met haar collega’s op een teambuildingsreis naar de Italiaanse Alpen. Ze verblijven met hun viertjes in een luxe chalet. Het doel is om de samenwerking binnen het team te verbeteren, maar vanaf het begin hangt er een gespannen sfeer.

Tijdens hun verblijf in een afgelegen chalet worden ze verrast door een zware sneeuwstorm. De wegen raken afgesloten, de stroom valt uit, en het gezelschap zit volledig ingesneeuwd zonder contact met de buitenwereld. Want de telefoons hebben ze moeten inleveren bij hun baas..

Het wordt een nachtmerrie wanneer Manouk in de ochtend iemand levenloos op de bank vindt.
Manouk probeert kalm te blijven en uit te zoeken wat er aan de hand is. Maar naarmate de dagen verstrijken, groeit het wantrouwen: iedereen lijkt iets te verbergen, en niemand is meer te vertrouwen. Terwijl de sneeuw blijft vallen, beseft Manouk dat de dader zich onder hen bevindt…

De cover van dit boek sluit naadloos aan bij de andere titels van Suzanne Vermeer.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Manouk, wat direct zorgt voor betrokkenheid bij de hoofdpersoon.
Doordat het viertal al snel naar de sneeuw vertrekt, zit je als lezer meteen in het verhaal. De spanning wordt goed opgebouwd, en al snel lijkt iedereen een motief te hebben.

Een kleine kanttekening: ik had helaas vrij snel door wie de dader was. Het was meer een gevoel en dat bleek te kloppen. Toch wist de auteur me, door de voortdurend oplopende spanning, af en toe aan het twijfelen te brengen.
Het verhaal weet te overtuigen, mede dankzij de winterse setting en de claustrofobische, beklemmende sfeer. Het besneeuwde berglandschap wordt prachtig beschreven, waardoor het voelt alsof je zelf vanaf de berg alles meebeleeft.