Indrukwekkende roman!

Het verhaal draait om Dominic Salt en zijn drie kinderen, die al maanden geïsoleerd op het eiland wonen sinds de wetenschappers van de nabijgelegen zaadbank zijn vertrokken. Wanneer de mysterieuze Rowan aanspoelt, wordt hun broze evenwicht verstoord. Vanaf dat moment ontstaat er een spanningsveld van geheimen, wantrouwen en de hoop op verbinding. McConaghy verweeft dat menselijke drama met grotere thema’s: de kwetsbaarheid van ecosystemen, de impact van klimaatverandering en het verlies van contact met de wereld zoals we die kennen. Wat doe je als je helemaal geïsoleerd zit?

Dit is mijn eerste kennismaking met werk van Charlotte. Maar ik ben onder de indruk.

We lezen het verhaal vanuit verschillende perspectieven, dit geeft voor mij diepgang aan het gehele verhaal. De setting is ruig, adembenemend en gevaarlijk tegelijk, en McConaghy weet de natuur bijna als een eigen personage tot leven te brengen. Stormen, de zee en de verlatenheid zorgen voortdurend voor dreiging, maar juist diezelfde natuur heeft ook een onweerstaanbare schoonheid.

Daarbij hanteert McConaghy een poëtische, beeldende stijl. Ondanks deze mooi schrijfstijl is het een redelijk traag verhaal. Ik vond het persoonlijk wel fijn die traagheid mede door de geïsoleerde setting.
Waar ik ook van heb genoten is de onderlinge band tussen Dominic en zijn kinderen maar ook de opbouwende band met Rowan.

Kortom, “woeste kust” is een indrukwekkende roman wat goed scoort op emotie en verbeelding met de natuur. Een verhaal waarin ruimte mogelijk is om hierover na te denken.