Mooie roman, geeft stof tot nadenken

Het sprookje van de eeuwige zomer is het tweede boek van Susan Crandell. Haar eerste boek “Zolang ik jou heb” ontving reeds verschillende literaire onderscheidingen.

Het verhaal speelt zich af tussen de jaren 1950- 1972. De schrijfster maakt tijdssprongen tussen het heden (1972) en het verleden (jaren 50-60) en zo leer je Tally en haar familie gaandeweg beter kennen.

1972: Tally woont en werkt in Californië en is haar verleden ontvlucht. Als ze op een avond op het nieuws het bericht ziet dat haar jongere broer Walden aangehouden is voor moord zit er voor Tally niets anders op dan terug te keren naar Lamoyne en het verleden onder ogen te zien. Hier gaat ze op zoek naar antwoorden uit het verleden en wil ze kost wat kost haar broer redden.

Door de verhaallijnen heen komt de impact van het ontwrichte gezin naar boven, waarden en normen die de familie heel na stonden, de familiegeheimen die nooit eerder aan het licht kwamen. De schrijfster tracht dit goed te verwoorden en je wordt regelmatig naar de keel gegrepen. Deze roman is beklijvend, maar ik miste wat meer diepgang van bepaalde personages waardoor dit boek net dat tikkeltje beter zou zijn. Er worden verschillende thema’s besproken en gelukkig komt ware vriendschap en vergeving ook aan bod in dit boek.

Het sprookje van de eeuwige zomer leest vlot en geeft stof tot nadenken. Dit boek krijgt van mij 3 dikke sterren. Helaas kan ik geen halve sterren geven, anders had ik 3,5 ster gegeven.