Spannende thriller

Ilse, docent Frans op het vmbo, staat aan het begin van haar zes weken durende zomervakantie. In plaats van uit te rusten, is ze druk bezig met klussen in haar huisje. Ze heeft een hechte band met haar jongere zusje Vera, die twaalf jaar scheelt met haar en op dat moment als au pair werkt bij de familie Manteau, op een afgelegen boerderij vlak buiten het Franse dorpje Trigare.

Ilse’s wereld staat plotseling op z’n kop als ze wordt gebeld door de Franse politie: Vera is spoorloos verdwenen en bij het gezin waar zij werkte is een brute moord gepleegd. Wanhopig en vol vragen vertrekt Ilse direct naar Frankrijk. Ze weigert te geloven dat Vera zomaar van de aardbodem verdwenen is.
Aangekomen in Trigare, merkt Ilse dat het dorpje weinig inwoners kent. Tijdens een moment van onoplettendheid struikelt ze op straat en valt hard tegen de stoeprand. Hetwordt zwart voor haar ogen. Wanneer ze Claude ontmoet, blijkt hij medicijnen te hebben gestudeerd en vertelt hij dat zijn vader Pierre arts is. Claude, komt vriendelijk en behulpzaam over, maar er hangt iets ongrijpbaars om hem heen. Zijn gedrag is op het randje van charmant en ongemakkelijk.

Terwijl ze fysiek aansterkt, blijft haar hoofd vol zitten met vragen. Wat is er met Vera gebeurd? Waarom gedraagt Claude zich zo vreemd? En bovenal: zal ze haar zusje ooit terugvinden in dit afgelegen dorp, waar niets lijkt wat het is?

De Donor is een psychologische thriller die je blijft boeien; eenmaal begonnen wil je doorlezen. Voor mijn gevoel had het begin iets rustiger opgebouwd mogen worden, vooral rondom het personage Ilse. Ik had daar graag wat meer aanloop en verdieping gezien voordat het verhaal echt op gang kwam. Verder vond ik het een meeslepend en prettig geschreven boek. Tijdens het lezen bleef ik voortdurend nadenken over hoe alles in elkaar zou zitten en welke richting het verhaal op zou gaan.

De auteur was voor mij nog onbekend, maar ik ben blij dat ik met haar werk heb kennisgemaakt. Ik heb echt genoten van dit boek en kijk zeker uit naar meer van haar. De titel vind ik bovendien erg goed gekozen; het verraste me, want op basis daarvan had ik een andere wending in het verhaal verwacht. Dat maakt het extra sterk.