In 1 woord wow

Het verhaal wordt verteld vanuit Eden en is verdeeld in vier delen. Eden is een onzeker meisje van veertien jaar. Ze draagt een bril, kleedt zich zo onopvallend mogelijk en hoort een beetje bij de ‘nerds’. Samen met haar vrienden Mara en Stephen vormt ze op school het mikpunt van pesterijen: ze worden uitgelachen, bespot en zelfs bekogeld met eten.

Thuis heeft Eden altijd veel steun gevonden bij haar broer Caelin. Ze hadden een hechte band en konden alles met elkaar delen. Ook Caelins beste vriend Kevin maakt al sinds hun jeugd deel uit van het gezin. Eden vond hem altijd aardig en vertrouwde hem volledig. Tot het moment waarop alles verandert, op een nacht kruipt Kevin onverwachts bij haar in bed en verkracht haar. Vanaf dat moment stort haar wereld in.

Eden is niet meer het meisje dat ze was. Ze weet niet wie ze is of hoe ze verder moet. Om zichzelf te beschermen, probeert ze zich anders voor te doen – sterker, zelfverzekerder alsof ze alles onder controle heeft. Mensen die haar eerst nooit opmerkten, lijken haar nu ineens wel te zien. Zo ontmoet ze Josh Miller, een jongen die haar uitnodigt om naast hem te zitten tijdens de les, iets wat haar oude zelf nooit had durven hopen.

Toch blijft Eden worstelen met haar verdriet en geheim. Durft ze iemand in vertrouwen te nemen? Of raakt ze zichzelf volledig kwijt achter het masker dat ze zichzelf heeft opgelegd?

Wauw, wat een indrukwekkend en aangrijpend verhaal. Hoewel het boek onder young adult romance valt, draait het vooral om zwaardere thema’s zoals seksueel misbruik, trauma en het verliezen van jezelf. De auteur weet deze moeilijke onderwerpen op een respectvolle en invoelende manier te verwoorden. Stap voor stap word je meegenomen in het proces dat Eden doormaakt, en voel je hoe zwaar het voor haar is om zichzelf nog terug te herkennen.

Het raakte me hoe duidelijk wordt gemaakt wat zoiets met je zelfbeeld kan doen, vooral als je nog zo jong bent. De opbouw van het verhaal, verdeeld in verschillende delen, zorgt ervoor dat je echt met Eden meegroeit – of juist ziet hoe ze zichzelf langzaam kwijtraakt. Haar worsteling, de angst om zich anders voor te moeten doen dan ze eigenlijk is, wordt heel voelbaar beschreven.

Wat ik ook mooi vond, is hoe de vriendschappen in het boek een belangrijke rol spelen. Ze laten zien hoe belangrijk het is om gezien en begrepen te worden. Een zin uit het boek die me echt is bijgebleven: “Dat een glimlach soms als de grootste leugen ter wereld kan voelen.” Dat zegt eigenlijk alles over de strijd die Eden van binnen voert.